Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. III SA/Gd 659/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 r. sprawy ze skargi A. C. na rozkaz personalny Komendanta Policji z dnia 28 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji rozkazem personalnym nr [[...]] z dnia 11 kwietnia 2013 r. zwolnił młodszego aspiranta A. C. ze służby w Policji z dniem 12 kwietnia 2013 r.

Jako podstawę wydania rozkazu wskazano art. 42 ust. 2 pkt 8, art. 43 ust. 3 i art. 45 ustawy z dnia 6 kwietnia o Policji (Dz. U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687 ze zm.).

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego ustalono, że w dniu 15 stycznia 2013 r. A. C. będąc poza służbą spowodował pod wypływem alkoholu kolizję drogową na ul. C. w L., tj. kierując pojazdem marki [[...]] najechał na prawidłowo zaparkowany samochód marki [[...]], a następnie usiłował odjechać z miejsca zdarzenia. Zostało to mu jednak uniemożliwione poprzez wtargnięcie obecnych tam osób przed maskę samochodu i odebranie kluczyka ze stacyjki.

Organ wziął w szczególności pod uwagę, że w dniu 5 lutego 2013 r. w sprawie [[...]] prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową wydane zostało postanowienie o postawieniu funkcjonariuszowi zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 Kodeksu Karnego. Wskazał przy tym, że zlecone przez Prokuraturę badania potwierdziły zawartość alkoholu etylowego we krwi pobranej od A. C. w stężeniu 2, 94 promila alkoholu przy pierwszej próbie oraz 2, 88 promila alkoholu przy drugiej próbie (sprawozdania nr [[...]] i nr [[...]]. W ocenie organu, sprawozdania z badań potwierdziły tym samym popełnienie przestępstwa umyślnego, ściganego z oskarżania publicznego przez kierującego pojazdem w stanie nietrzeźwości policjanta, A. C. i zarazem - oczywistość jego dokonania. Organ podkreślił, że stronie zapewniono możliwość czynnego udziału w postępowaniu, z którego nie skorzystała. Działania strony ograniczyły się zasadniczo do złożenia wniosku o zawieszenie postępowania, motywowanego pobytem w szpitalu i chorobą. Wniosek został oddalony, gdyż nie została wypełniona dyspozycja art. 97 § 1 k.p.a. Ponadto, zdaniem organu, okoliczność choroby strony nie ogranicza jej uprawnień z art. 10 k.p.a. bowiem w każdym stadium postępowania z uprawnień tych mogła korzystać przez ustanowionego pełnomocnika. Działania funkcjonariusza zostały ocenione jako mające służyć przedłużeniu postępowania, ponieważ pomimo bytności w siedzibie organu nie uczestniczył w prowadzonych czynnościach dowodowych, nie zapoznał się z aktami spawy, nie złożył zapowiadanych, własnych wniosków dowodowych.