Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. III SA/Kr 475/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2013 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewody z dnia 14 marca 2012r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją dwie decyzje z dnia [...] 2012r., nr [...] z tym, że odnośnie decyzji o uznaniu za osobę bezrobotną - w zakresie w jakim ustala datę początkową statusu bezrobotnego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2012 r. Nr [...] Prezydent Miasta uznał M. K. za osobę bezrobotną z dniem 31 stycznia 2012 r.

W tym samym dniu Prezydent Miasta wydał decyzję o takim samym numerze - Nr [...] - o odmowie przyznania M. K. od dnia 31 stycznia 2012 r. prawa do zasiłku dla bezrobotnych z Funduszu Pracy. Organ I instancji podał, iż z przedstawionych w dniu rejestracji dokumentów wynika, że bezrobotny nie spełnia warunków określonych w art. 71 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, tj. nie wykazał posiadania w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania 365 dni zatrudnienia ani też innych okresów zaliczanych do nabycia prawa do zasiłku.

W odwołaniu od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2012 r. M. K. wniósł o przyznanie mu zasiłku dla bezrobotnych. Odwołujący się podniósł, że kilkukrotnie próbował się zarejestrować w Urzędzie Pracy, jednak za pierwszym razem nie miał ważnego dowodu osobistego, a za drugim brakowało wpisu. Dopiero w lipcu 2011 r. urzędniczka przejrzała komplet dokumentów, wzięła numer konta bankowego i wbiła do książeczki zdrowia pieczątkę potwierdzającą ubezpieczenie zdrowotne. Odwołujący się nie otrzymał wówczas żadnej decyzji i dopiero w styczniu 2012 r. podczas rozmowy z Kierownikiem Grodzkiego Urzędu Pracy dowiedział się, że nie ma prawa do zasiłku. Odwołujący się podał, że jest to dla niego stresująca sytuacja, gdyż nie może zapewnić bytu swojej rodzinie, a nadto bez swojej winy został pozbawiony prawa do zasiłku.