Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 października 2012 r., sygn. II SA/Lu 503/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 września 2012 r. sprawy ze skargi M. M. i J. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, uchyla decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]r. znak [...], oraz uchyla postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. znak [...] i postanowienie Burmistrza Miasta z dnia [...] r. znak [...]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących kwotę 500 ( pięćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 8 października 2010r. do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego wpłynęło zawiadomienie Komendanta Komisariatu Policji w sprawie samowoli budowlanej przy budowie wiaty na posesji położonej w K. przy ulicy Ż. 42. Po przeprowadzeniu oględzin w dniu 28 października 2010r. okazało się, że właściciele wspomnianej nieruchomości, J. i M. M. dobudowali do swojego domu mieszkalnego wiatę o długości 10,10m od strony ulicy Ż., 5,3m od strony działki 524 i 5,75m od wnęki w ich budynku mieszkalnym. Ustalono, że część wiaty o długości 4, 5 m ma ściany zewnętrzne z blachy trapezowej, o szerokości 13 cm, wypełnione wełną mineralną. Od strony ulicy Ż. usytuowana jest brama wjazdowa o szerokości 4,5m. Pozostała część o długości 5,6m jest nieosłonięta. Całość oparta jest na konstrukcji z profilów stalowych o wymiarach 100x100mm. Wysokość wiaty wynosi 2.9m od ulicy Ż. i 3,3m od budynku mieszkalnego. Cała wiata posiada dach jednospadowy, o konstrukcji drewnianej z krokwiami o wymiarach 12x8cm, także wypełniony wełną mineralną i pokryty blachodachówką. Wiata została posadowiona w odległości 28 cm od granicy działki 426 i 3,55 cm od granicy z działką 426. Do krawędzi jezdni teren został utwardzony kostką. Wobec tych ustaleń organ pismem z dnia 18 listopada 2010r. zwrócił się do Burmistrza Miasta o informację, czy tego typu budowa jest zgodna z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta. W odpowiedzi Burmistrz przytoczył treść planu, obejmującego teren inwestycji wraz z fragmentami rysunku, podkreślając, że mogą być one pomocne w ocenie zgodności inwestycji z jego ustaleniami. W tej sytuacji organ postanowieniem z dnia [...] na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane nakazał inwestorom przedłożenie do dnia 15 marca 2011r. zaświadczenia Burmistrza o zgodności budowy z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czterech egzemplarzy projektu budowlanego zrealizowanej budowy i oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Po otrzymaniu stosownego wniosku postanowieniem z dnia [...]. Burmistrz odmówił wydania zaświadczenia o zgodności inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uznając, że jest ona z planem niezgodna przez umieszczenie jej poza nieprzekraczalną linią zabudowy mieszkaniowej, wyznaczonej na rysunku planu. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w dniu [...]. W międzyczasie, wobec braku żądanych dokumentów organ nadzoru budowlanego decyzją z dnia [...] nakazał inwestorom rozbiórkę przedmiotowej wiaty. Po rozpoznaniu ich odwołania Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w decyzją z dnia [...] powyższą decyzję uchylił, a także uchylił postanowienie tego organu z dnia [...]. Ponownie rozpoznając sprawę organ I instancji decyzją z dnia [...] jeszcze raz nakazał rozbiórkę przedmiotowej wiaty, powołując się na niezgodność budowy z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta, co wykazało postanowienie Burmistrza Miasta z dnia [...]. Po uchyleniu także tej decyzji przez organ odwoławczy w dniu [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] kolejny raz nakazał rozbiórkę wiaty, ponownie powołując się na niezgodność inwestycji z miejscowym planem zagospodarowana przestrzennego Miasta. Tym razem Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzję organu I instancji utrzymał w mocy. Także on powołał się na postanowienie Burmistrza Miasta z dnia [...], w którym stwierdzono, że budowa wykracza poza linię zabudowy wyznaczoną na rysunku planu od ulicy Ż. Według organu oceny tej nie zmienia wyrażenie zgody przez sąsiadów na takie usytuowanie wiaty, jak również zgoda zarządcy drogi na przybliżenie budowy do krawędzi wspomnianej ulicy.