Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 sierpnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 225/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi R. D. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 października 2009r. Burmistrz O. po rozpatrzeniu wniosku B. K. z dnia 8 kwietnia 2008r. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo - mieszkalnego na działce o nr ewid. 2237 położonej przy ulicy Z. w O. W uzasadnieniu wskazano, iż projekt decyzji uzgodniono z Zarządem Melioracji i Urządzeń Wodnych w O. Rejonowym Oddziałem w G., Starostwem Powiatowym w O. oraz Powiatowym Zarządem Dróg w O. Podano, iż teren objęty wnioskiem nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i dlatego warunki zabudowy ustalano w drodze decyzji. Podniesiono, iż działka o nr ewid. 2237 o powierzchni 0,0212ha nie jest zabudowana, a na sąsiednich działkach znajduje się funkcja mieszkalna i usługowa. Wskazany teren posiada możliwość wyposażenia w media, a także posiada dostęp do drogi publicznej i nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze. Podano, iż planowana inwestycja spełnia warunki określone w art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył R. J. - właściciel nieruchomości o nr "[...]", sąsiadującej z planowaną inwestycją, wnosząc o jej uchylenie w całości. Podniósł, iż analiza stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym będzie realizowana inwestycja nie uwzględnia istniejącego stanu zagospodarowania działek sąsiednich. Działka o nr "[...]" jest ostatnią istniejącą w zabudowie szeregowej, natomiast działka o nr "[...]" jest zabudowana budynkiem wolnostojącym z oknami usytuowanymi od strony południowej, znajdującej się "w granicy" działki będącej przedmiotem analizy. Fakt odrębności takiego budynku, jak również istnienie okien nie może nie być brane pod uwagę w sporządzonej analizie, która stanowi podstawę do wydania warunków zabudowy. Usiłowanie przeforsowania zabudowy plombowej nie może być skuteczne, bowiem stoi w sprzeczności z art. 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ochrona interesów osób trzecich nie została zachowana także odnośnie wysokości planowanej inwestycji. Odwołujący wskazał również, iż ustalenie powierzchni sprzedaży na 100m2 rażąco narusza przepisy prawa, tj. art. 2 powoływanej ustawy. Biorąc bowiem pod uwagę wskaźnik zabudowy działki nr "[...]", który według wyliczeń odwołującego powinien wynosić 61,39%, powierzchnia zabudowy działki może wynosić nie więcej niż 130,15m2, co uniemożliwia spełnienie warunku dotyczącego powierzchni sprzedaży - 100m2. Wszelkie dostępne technologie odnośnie wykonania ścian zewnętrznych, jak również działowych skutecznie uniemożliwiają zachowanie warunku odnośnie powierzchni sprzedaży. Jest to rażące naruszenie art. 55 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto pozostaje to w sprzeczności z art. 52 powoływanej ustawy, który nakłada obowiązek podania przez wnioskodawcę wszelkich gabarytów projektowanego obiektu budowlanego, a do których to wielkości organ wydający decyzję musi ustosunkować się, bowiem jeśli zajmie stanowisko odmienne, to wniosek powinien być zmodyfikowany. Ustalenie niewłaściwego wskaźnika powierzchni sprzedaży, będącego w sprzeczności z realiami, stanowi próbę obejścia innych warunków mających swoje źródło w prawie budowlanym, zwłaszcza takich jak zabudowa a granice działki sąsiedniej. W ocenie R. J. organ wydający decyzję o warunkach zabudowy naruszył w sposób zasadniczy szereg przepisów, którymi jest związany. Biorąc pod uwagę treść art. 55 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wydanie warunków zabudowy w takiej formie nie może mieć zatem miejsca.