Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 marca 2009 r., sygn. III SA/Kr 44/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Lechowski Sędziowie WSA Elżbieta Kremer WSA Halina Jakubiec (spr.) Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2009r. sprawy ze skargi E. G., M. G., B. W., G. B., B. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 1 lipca 2005r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 01.07.2005r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. nr 122, poz. 851 z późn. zm.) i § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115), po rozpatrzeniu odwołania S. G. od decyzji Nr [...] Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2005r. znak [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu - wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Decyzje powyższe zostały wydane w następstwie ponownego rozpoznania sprawy po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 27.07.2004r. o sygn. akt II SA/Kr 2601/01 zaskarżonej przez S. G. decyzji Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z [...] 2001 r., N r [...] oraz poprzedzającej ją decyzji l instancji. Sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że organy naruszyły prawo procesowe. Oparły rozstrzygnięcia na opiniach lekarskich, które nie zawierały przekonywującego uzasadnienia, były zbyt lakoniczne. Organ II instancji uzupełniając postępowanie wyjaśniające, w którym ustalono okresowe narażenie na hałas w okresie po 1974r. nie zawiadomił o wynikach tego postępowania wydającego opinię zespołu biegłych lekarzy. Ponadto organ l instancji sporządził uzasadnienie decyzji nie odpowiadające wymogom art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.).