Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 marca 2009 r., sygn. III SA/Kr 816/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Jakubiec (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Dorota Dąbek Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2009r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 9 maja 2008r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 09.05.2008r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r, nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. nr 122, poz. 851 z późn. zm.) i § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115), po rozpatrzeniu odwołania M. P. od decyzji Nr [...] Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2007r znak [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - choroby skóry - wymienionej w poz. 10 wykazu chorób zawodowych będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Decyzje powyższe zostały wydane w związku z ponownym rozpoznaniem sprawy po uchyleniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 14.06.2005r. sygn. akt [...] zaskarżonej przez M. P. decyzji Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2003r. Nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji organu l instancji. Sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że opinie lekarskie, na których organy oparły rozstrzygnięcia nie zawierały przekonywującego uzasadnienia. Pomimo kategorycznych stwierdzeń o rozpoznaniu schorzenia i nie zakwalifikowaniu go jako zawodowego nie uzasadniono tego poglądu w sposób dostateczny tj. umożliwiający kontrolę. Organy nie wezwały biegłych lekarzy do uzupełnienia opinii ani też z urzędu nie zasięgnęły opinii innej placówki naukowej, co w związku z pojęciem opinii jako dowodu w sprawie należy uznać za naruszenie przepisów prawa procesowego. Organy nie zwróciły też uwagi na rozbieżności w treści orzeczeń lekarskich co do istnienia cech alergii kontaktowej, organ l instancji w ogóle jej nie rozpoznał, odmiennie niż organ II instancji. Wskazówki Sądu dotyczyły również nieustalenia w sposób odpowiadający prawdzie stanu faktycznego. Pomimo bowiem sprostowania dokonanego przez skarżącego co do okresu narażenia na czynniki alergizujące i daty, kiedy pojawiły się pierwsze objawy egzemy, organy nie ustosunkowały się do tego w żaden sposób. W szczególności nie poinformowały o tym fakcie biegłych lekarzy i oparły się na ich orzeczeniu negatywnym uzasadniającym brak choroby zawodowej brakiem istnienia na początku lat 70 - tych narażenia na czynniki alergizujące. Tymczasem z ustaleń dokonanych przez organ w postępowaniu wyjaśniającym, a wskazanym w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wynika, że w okresie ujawnienia się pierwszych objawów choroby skóry tj. ok. 1983r. skarżący miał jednak kontakt z czynnikami alergizującymi, W uzasadnieniu wskazano bowiem, że już w okresie 1973r. do 1974r. a następnie także w okresie 1982 do 1983r. skarżący miał kontakt ze smarami, w których mógł występować balsam peruwiański. Biegli sporządzający opinię nie dysponowali zatem pełną wiedzą co do stanu faktycznego, co mogło mieć istotny wpływ na treść tych opinii. W samej opinii też występuje sprzeczność, gdyż Instytut Medycyny Pracy stwierdza z jednej strony, że pierwsze objawy choroby skóry pojawiły się w latach 1974-1975r., w tym czasie nie potwierdzono narażenia na czynniki alergizujące, ale jednocześnie stwierdza, że już w roku 1973 skarżący mógł mieć kontakt z balsamem peruwiańskim. Ponadto pomimo wskazania w odwołaniu M. P. szeregu czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy, organ administracyjny uzupełnił postępowanie wyjaśniające tylko co do tuszu kreślarskiego. Nie odniósł się zupełnie do wskazanych w odwołaniu zarzutów nieuwzględnienia faktu pracy w warunkach szkodliwych tj. malowania odlewów abizolami i bituminami, prasownia płyt chromoniklowych poprzez docinanie palnikiem acetylenowym.