Wyrok NSA z dnia 1 października 2019 r., sygn. II OSK 2690/19

Budowlane prawo

Dnia 1 października 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka po rozpoznaniu w dniu 1 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 200/19 w przedmiocie oddalenia sprzeciwu J. K. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odstąpienia od nałożenia obowiązków dotyczących robót budowlanych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. prostuje komparycję zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce słów: "[...] grudnia 2019 r." wpisuje słowa: "[...] grudnia 2018 r."

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 27 lutego 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 200/19, powołując się na art. 151a § 2 p.p.s.a., oddalił sprzeciw J. K. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] grudnia 2018 r., którą uchylono decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] z [...] października 2018 r. o odstąpieniu od nałożenia na skarżącego obowiązków wymienionych w art. 51 Prawa budowlanego w sprawie robót budowlanych wykonanych w lokalu mieszkalnym nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...] w W. wraz ze zmianą sposobu użytkowania lokalu na hotel, oraz przekazano sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Wyrok ten został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego [...] decyzją z [...] października 2018 r. odstąpił od nałożenia na skarżącego obowiązków wynikających z art. 51 Prawa budowlanego w sprawie robót budowlanych wykonanych w lokalu mieszkalnym nr [...] wraz ze zmianą sposobu użytkowania lokalu na hotel. Zdaniem organu, pomimo wykonania w lokalu nr [...], który znajduje się na III i IV piętrze budynku mieszkalnego wielorodzinnego, robót budowlanych polegających na postawieniu ścian i wstawieniu dodatkowych drzwi, wydzieleniu na III piętrze z dużego pokoju małego korytarza i czterech osobnych pokoi, dostawieniu ściany pomiędzy aneksem kuchennym a pokojem, podzieleniu każdego z trzech pokoi na IV piętrze na dwa odrębne pokoje oraz wyodrębnieniu na poddaszu przedsionka i dwóch pokoi, stwierdzono, że były to jedynie zmiany aranżacyjne, mające charakter kosmetyczny, polegający na wykonaniu za pomocą ścianek działowych z płyt gipsowo - kartonowych podziału mieszkania, bez negatywnego wpływu na konstrukcję budynku. Organ nadzoru budowanego swoje twierdzenia oparł na przesłanym przez skarżącego dokumencie pn. "Ocena techniczna robót budowlanych wykonanych w lokalu nr [...] w budynku przy ul. [...] w W.", z którego wynikało, że lokal jest użytkowany zgodnie ze swoim przeznaczeniem jako lokal mieszkalny i nie zmieniła się jego funkcja użytkowa lub obciążenie użytkowe, że wydzielone pokoje są pomieszczeniami mieszkalnymi i spełniają wszystkie wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz że roboty budowlane zostały wykonane zgodnie ze sztuką techniczną. Twierdząc, że lokal nadal jest użytkowany jako lokal mieszkalny, organ administracji nie uznał go za hostel lub hotel.