Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2023 r., sygn. II CSKP 334/22
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal obowiązywać bez takiego postanowienia. W przypadku umów kredytowych indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej, klauzule przeliczeniowe są kluczowym elementem umowy, a ich eliminacja może prowadzić do nieważności całej umowy. W takim kontekście, kwestia istnienia interesu prawnego konsumenta w dochodzeniu nieważności umowy jest istotna, a ocena tego interesu musi uwzględniać możliwość definitywnego zakończenia sporu oraz usunięcia niepewności co do sytuacji prawnej konsumenta.
Sąd Najwyższy w składzie:
Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)
SSN Krzysztof Wesołowski
SSN Kamil Zaradkiewicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B.T. i A.T. przeciwko Bank spółce akcyjnej w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 31 stycznia 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 13 czerwca 2019 r., sygn. akt VI ACa 29/19,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 13 czerwca 2019 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie z powództwa B.T. i A.T. przeciwko Bank2 S.A. w W. (poprzednio Bank1 S.A. w W.) o zapłatę, na skutek apelacji powodów od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 26 września 2018 r., oddalił apelację oraz zasądził od B.T. i A.T. na rzecz Bank3 S.A. w W. kwotę 8100 zł (osiem tysięcy sto złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.
A.T. i B.T. wnieśli o ustalenie nieważności umowy kredytu budowlano-hipotecznego z 7 września 2007 r. zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanego Banku3 S.A. z siedzibą w W..