Wyrok SN z dnia 22 lutego 2023 r., sygn. II CSKP 1442/22

Umowa kredytu denominowanego, która nie zawiera klauzul przeliczeniowych umożliwiających ustalenie wysokości kredytu w walucie polskiej, jest nieważna, ponieważ nie można określić praw i obowiązków stron, co oznacza brak skuteczności czynności prawnej.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Kowalski (przewodniczący) ‎

SSN Marcin Łochowski ‎

SSN Mariusz Załucki (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa J. M., N. M. ‎i K. M. ‎przeciwko Bank spółce akcyjnej z siedzibą w W. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym ‎22 lutego 2023 r. w Izbie Cywilnej w Warszawie, ‎skargi kasacyjnej powodów ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z 6 października 2020 r., sygn. akt I ACa 388/20,

uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowie J. M., N. M. i K. M. domagali się od strony pozwanej Bank S.A. w […] zapłaty kwoty 593 860,99 zł z tytułu zapłaconych przez nich rat kredytowych i poniesionych kosztów kredytu w związku z umową kredytu nr […].

Wyrokiem z 19 listopada 2019 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił powództwo.

Wyrokiem z 6 października 2020 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelację powodów.

Sąd Okręgowy przyjął, że strony zawarły ważną umowę kredytu walutowego zawierającą postanowienia dotyczące denominacji kwoty kredytu umożliwiające jego wypłatę oraz spłatę w walucie polskiej. W ocenie Sądu Okręgowego brak było przesłanek do uznania umowy za nieważną. Nie podzielił argumentacji, że umowa nie zawiera jednoznacznie określonej kwoty kredytu, zwrócił uwagę na dopuszczalność denominacji kredytu i rozróżnienia waluty zobowiązania i waluty świadczenia. Podkreślił, że powodowie mieli możliwość uzyskania wypłaty kredytu w CHF, a zatem nie byli zmuszeni do korzystania z kursu wymiany waluty stosowanego przez bank. Mogli też dokonywać spłat w CHF za zgodą banku.