Zaczyna ono bieg na nowo, gdy postępowanie się kończy, ale właściwie nie wiadomo, co to tak naprawdę znaczy. Zdaniem prawników uchwała w tej sprawie może mieć wpływ na sprawy z zakresu nie tylko prawa pracy, lecz także z szeroko pojętego prawa cywilnego
Pracodawca jest zobowiązany zatrudnić pracownika przywróconego do pracy wyrokiem sądu na tym samym stanowisku co dotychczas przez niego zajmowane, zapewniając mu możliwość wykonywania takiej samej pracy, jaką wykonywał przed zwolnieniem. Pracownik powinien otrzymywać wynagrodzenie takie samo jak przed zwolnieniem lub wyższe, jeśli w okresie od zwolnienia pracownika do jego powrotu wzrosło wynagrodzenie
Wysokość pensji poszczególnych pracowników jest uzależniona od funkcjonujących w danym przedsiębiorstwie wewnętrznych przepisów płacowych oraz uzgodnień dokonanych przez strony stosunku pracy przy zawieraniu umowy o pracę, a także w czasie jej trwania. Ustalone w ten sposób wynagrodzenie podlega jednak kontroli i może zostać zakwestionowane - najczęściej przed sądem w razie sporu między stronami stosunku
W wyroku z 11 grudnia 2018 r. (P 133/15) Trybunał Konstytucyjny uznał, że osoby zatrudnione na czas określony, którym pracodawca bezprawnie wypowiedział umowę o pracę w okresie ochrony przedemerytalnej, nie mogą być pozbawione możliwości żądania przywrócenia do pracy. Zdaniem Trybunału przepisy Kodeksu pracy naruszały konstytucyjną zasadę równości, bowiem roszczenie o przywrócenie do pracy nie może
Strony umowy o pracę mogą dochodzić swoich roszczeń przed sądem pracy. O tym, który sąd będzie rozpatrywał sprawy z zakresu prawa pracy decyduje jego właściwość rzeczowa i miejscowa. W razie naruszenia prawa przez pracownika pracodawca może domagać się naprawienia szkody. Roszczenia pracodawcy dotyczą odpowiedzialności materialnej pracownika, naruszenia zakazu konkurencji lub nieuzasadnionego rozwiązania
Przepis umożliwiający wytoczenie agencji pracy tymczasowej powództwa przez pracownika tymczasowego wyłącznie przed sąd pracy właściwy dla siedziby agencji jest niekonstytucyjny. Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 22 marca 2017 r. (sygn. akt P 121/15, Dz.U. z 2017 r. poz. 658).
Roszczenia ze stosunku pracy, co do zasady, przedawniają się po upływie 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Przedawnienie roszczenia powoduje, że wprawdzie nie można mówić o jego wygaśnięciu, ale jego skuteczne dochodzenie zarówno przez pracownika, jak i przez pracodawcę może być bardzo utrudnione, a nawet niemożliwe.
W wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej najczęściej dochodzi do uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia pracownika. Takie przypadki mogą powodować powstanie określonych roszczeń po stronie poszkodowanego.
Podstawowym obowiązkiem pracodawcy jest wypłata wynagrodzenia za pracę, w tym dodatkowych składników, do których pracownik nabył prawo. Nie wypłacając bez usprawiedliwionej przyczyny nawet części wynagrodzenia lub bezpodstawnie je obniżając pracodawca narusza w ciężki sposób swoje podstawowe obowiązki. Takie postępowanie pracodawcy jest zagrożone karą grzywny w wysokości od 1 tys. zł do 30 tys. zł.
Pozew złożony przez pracownika przeciwko pracodawcy jest często elementem sporu, w którym wzajemne roszczenia wobec siebie zgłaszają obie strony stosunku pracy. Fakt, że pracownik pierwszy zdecydował się na wszczęcie procesu przed sądem, nie oznacza, że pracodawca musi czekać z dochodzeniem swoich roszczeń do zakończenia tego postępowania lub inicjować drugi proces.
Pracodawca jest zwolniony z obowiązku dokonania usprawnień dla osoby niepełnosprawnej, jeżeli skutkowałoby to dla niego nieproporcjonalnie wysokimi obciążeniami, a obciążenia te nie byłyby w wystarczającym stopniu rekompensowane ze środków publicznych.
Nowy pracodawca, który przejął zakład pracy lub jego część, staje się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Proponowanie pracownikom nowych umów ignorujących obowiązujące regulacje narusza przepisy prawa.
Otrzymanie premii uznaniowej zależy wyłącznie od decyzji pracodawcy. Zapisy regulaminu wynagradzania lub układu zbiorowego pracy przewidujące prawo do tego świadczenia są niejednoznaczne i wywołują wiele wątpliwości co do charakteru premii i możliwości skutecznego dochodzenia jej wypłaty przed sądem.
