Postanowienie NSA z dnia 21 grudnia 2016 r., sygn. II GZ 1292/16
Podkreślić należy, że w postępowaniu w przedmiocie stwierdzenia nieważności indywidualnego aktu administracyjnego może nastąpić rozszerzenie kręgu stron postępowania w stosunku do postępowania zwykłego. Stroną postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji jest nie tylko strona postępowania zwykłego, zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku
Prawo obywatela do wniesienia odwołania oznacza według zasady jego prawo do ponownego i sprawiedliwego rozpoznania sprawy. Z kolei sprawiedliwość wymusza między innymi takie cechy procesowe, jak obiektywizm w orzekaniu oraz związaną z tym konieczną niezależność osób wydających decyzje administracyjne.
W sytuacji, kiedy skarga kasacyjna zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania. Do kontroli subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo
W doktrynie wykształcił się pogląd, co do możliwości wywodzenia interesu prawnego z tzw. prawa refleksowego, które polega na tym, że prawo podmiotowe wykonywane przez uprawniony podmiot może prowadzić do naruszenia nieobojętnych dla interesów osoby trzeciej norm prawnych, uzasadniających interes tej osoby w udzieleniu ochrony prawnej.