Art. 141 p.z.p. nie reguluje kwestii solidarnej odpowiedzialności konsorcjantów wobec podwykonawców za bezpodstawnie uzyskaną korzyść majątkową, a odpowiedzialność taka nie może być wywiedziona z samej ustawy o zamówieniach publicznych, gdyż przepisy kodeksu cywilnego regulujące bezpodstawne wzbogacenie wymagają precyzyjnego ustalenia stanu faktycznego oraz podjęcia przez sąd dokładnych rozważań dotyczących
Wykonawca, który po zawarciu umowy w reżimie zamówień publicznych przystępuje do realizowania na rzecz zamawiającego robót, które kwalifikuje jako dodatkowe i konieczne, ma obowiązek uprzedzić zamawiającego o ujawnieniu się konieczności wykonania takich robót i przedstawić mu, w jaki sposób ich zaniechanie wpływa na możliwość osiągnięcia celu zawartej umowy, ale także, że konieczności wykonania takich
Interesu publicznego nie można utożsamiać z interesem zamawiającego. To pojęcie należy postrzegać jako potrzebę ogółu lub określonej grupy społecznej; powinien on być ponadto pojmowany jako cel, dla którego zaspokojenia miało być realizowane określone zamówienie. Interes publiczny ma zatem doniosłe znaczenie dla ogółu ludzi. Teza od Redakcji
Artykuł 143a p.z.p. jest przepisem, który wprost reguluje zapłatę wynagrodzenia za roboty budowlane pomiędzy zamawiającym i wykonawcą. Określa warunki, które wykonawca powinien spełnić w celu otrzymania wynagrodzenia od zamawiającego. Treść tego przepisu nie odnosi się zatem do kwestii procesowych i nie uzasadnia oceny, że w postępowaniu sądowym w sprawie o zasądzenia wynagrodzenia dochodzonego przez
Do wynagrodzenia wykonawcy umowy o roboty budowlane, zawartej w reżimie prawa zamówień publicznych, stosuje się per analogiam przepisy art. 629 i art. 632 § 2 k.c. oraz pozostałe przepisy kodeksu dotyczące tych kwestii.
Wykonawca zamówienia publicznego musi przed sądem udowodnić, że żądano od niego zawarcia kontraktu zawierającego postanowienia, które odbiegały od specyfikacji indywidualnych warunków zamówienia. Jeżeli tego nie zrobi, w razie niepodpisania umowy straci wadium.
1. Możliwość żądania kary umownej, o której mowa w art. 143d ust. 1 pkt 7a p.z.p., zastrzeżonej na rzecz inwestora w umowie o roboty budowlane zawartej w trybie ustawy Prawo zamówień publicznych jest niezależna od prawa podwykonawcy żądania od wykonawcy odsetek za opóźnienie lub zwłokę w terminowej zapłacie wynagrodzenia. 2. Uprawnionemu, na rzecz którego w umowie zastrzeżono karę umowną na podstawie
Według art. 73 zam. publ., obowiązującego w dniu 22 listopada 1995 r., umowy w sprawach zamówień publicznych nie mogły być zawierane na czas nieoznaczony, a zawarcie umowy na czas dłuższy niż 3 lata wymagało wcześniejszej zgody Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. Nie ma tu znaczenia okoliczność, że wspomniana reguła została wprawdzie powtórzona w art. 142 ust. 1 pr. zam. publ. 2004 i w art. 434 ust
Dochodzenie naprawienia szkody przez wykonawcę, którego oferta nie została wybrana wskutek naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r., poz. 1843) nie wymaga uprzedniego stwierdzenia naruszenia przepisów tej ustawy prawomocnym orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej lub prawomocnym orzeczeniem sądu wydanym po
Jeżeli projektant miał jakieś wątpliwości, to przed podpisaniem umowy powinien uzyskać dokładne dane od zamawiającego, np. dowiedzieć się, ile osób będzie korzystało z tego budynku po przebudowie i remoncie.
Art. 7 ustawy o spłacie niektórych niezaspokojonych należności przedsiębiorców, wynikających z realizacji udzielonych zamówień publicznych nie daje podstawy do tezy, iż dokument obejmujący należność stanowi wyłączną podstawę wypłaty i to jedynie w kwocie w nim określonej. Innymi słowy, obowiązek wynikający z art. 7 ust. 1 ustawy spoczywający na przedsiębiorcy nie kreuje samodzielnie nowej podstawy
Gwarancja ubezpieczeniowa jest jednostronnym zobowiązaniem ubezpieczyciela-gwaranta, że po ziszczeniu się określonych w nim "warunków", które mogą być stwierdzone określonymi dokumentami, jakie beneficjent gwarancji załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, ubezpieczyciel ten spełni świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji. Zgodnie z zasadą względności zobowiązania
Artykuł 483 § 1 k.c. nie wyłącza dopuszczalności zastrzeżenia kary umownej z tytułu braku zapłaty lub nieterminowej zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom, o której mowa w art. 143d ust. 1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz.U. 2013 r., poz. 907 ze zm.).
Postanowienia umowy łączącej powodów z pozwaną Gminą nie nakładały na nią obowiązku rozstrzygania wątpliwości co do interpretacji umów łączących powodów z podwykonawcami. Nie do pozwanej należało także rozstrzygnięcie odnośnie do charakteru prawnego tych umów i klauzul umownych dotyczących zabezpieczenia wykonania obowiązków gwarancyjnych przez podwykonawców. Niezależnie zatem od tego, czy miało się
Wykonawcy zamówienia publicznego nie wolno obciążać kosztami wykonania dodatkowych prac, niewymienionych w umowie ani dokumentacji technicznej zamówienia, jeżeli z tejże umowy lub dokumentacji nie wynikało, że muszą one być zrealizowane.
Nie można podzielić poglądu, jakoby zawarcie umowy konsorcjum, a następnie wyłonienie tego konsorcjum jako wykonawcy zamówienia publicznego, gdy zamawiający nie skorzystał z możliwości określenia szczegółowych wymagań wobec każdego z uczestników konsorcjum (art. 7 ust. 6 i 7 p.z.p.), mogło być postrzegane jako czynność, której celem była zmiana wierzyciela w rozumieniu art. 54 ust. 5 u.d.l.
W świetle art. 143c Pzp uswykonawca uchyla się od zapłaty,gdy nie ma merytorycznej podstawy do wstrzymania zapłaty.
Z artykułu 143c ust. 1 Prawa zamówień publicznych wynika, że podwykonawca będący dostawcą, może wnieść roszczenie o zapłatę wynagrodzenia za dostarczone towary wprost do zamawiającego, gdy wykonawca robót budowlanych, któremu towary były dostarczone, uchyla się od obowiązku zapłaty.
Jeżeli lider konsorcjum posiada nieodwołalne pełnomocnictwo do reprezentowania wchodzących w jego skład uczestników, pojedynczy podmiot nie może wytoczyć powództwa bezpośrednio przeciwko zamawiającemu. I to nawet wówczas, gdy z konsorcjum wystąpi.
Wynik przetargu na realizację zamówienia publicznego może być zaskarżony także wówczas, gdy wybrana oferta była wprawdzie najkorzystniejsza z punktu widzenia specyfikacji istotnych warunków zamówienia, ale została złożona z naruszeniem przepisów prawa lub wykonawca powinien być wcześniej wykluczony z przetargu.
Nie jest dopuszczalne zawarcie umowy konsorcjum nie w celu wspólnej realizacji zobowiązań wynikających z umowy podstawowej, tylko w celu uzyskania uprawnień do wierzytelności należnej z tytułu wykonania świadczeń z tej umowy wyłącznie przez jednego z uczestników konsorcjum. Prowadzi to bowiem do faktycznego obrotu wierzytelnościami pod "przykryciem" umowy konsorcjalnej i narusza obowiązek określony
Nie ma podstaw do automatycznego kwalifikowania wszystkich umów o współdziałanie (lub podobnie nazywanych), w tym także zawieranych w postępowaniu zmierzającym do udzielenia i wykonania zamówienia publicznego, jako umów spółki cywilnej. Uznanie konkretnej umowy konsorcjum za umowę spółki cywilnej jest możliwe wtedy, gdy można w niej dostrzec wszystkie cechy konstrukcyjne umowy spółki cywilnej.
Sankcja przewidziana w art. 46 ust. 4a p.z.p. nie dotyczy tych wypadków, gdy wykonawca złoży kompletną ofertę, mimo że faktycznie nie spełniał warunków udziału w postępowaniu przetargowym.
