Wyrok SN z dnia 12 września 2019 r., sygn. V CSK 324/18

Postanowienia umowy łączącej powodów z pozwaną Gminą nie nakładały na nią obowiązku rozstrzygania wątpliwości co do interpretacji umów łączących powodów z podwykonawcami. Nie do pozwanej należało także rozstrzygnięcie odnośnie do charakteru prawnego tych umów i klauzul umownych dotyczących zabezpieczenia wykonania obowiązków gwarancyjnych przez podwykonawców. Niezależnie zatem od tego, czy miało się do czynienia z kaucją gwarancyjną, czy z zatrzymaniem części wynagrodzenia, zachodziły przesłanki określone w art. 467 k.c. i art. 143c ust. 5 pkt 2 prawa zamówień publicznych, uzasadniające złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący)

SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa H. Sp. z o.o. w W. i C. S.A. w G. przeciwko Gminie D. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 12 września 2019 r., skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 6 grudnia 2017 r., sygn. akt I ACa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2017 r. Sąd Apelacyjny w (...), na skutek apelacji strony pozwanej H. Sp. z o.o. w W. i C. S.A. w G. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 kwietnia 2017 r. i oddalił powództwo w sprawie przeciwko Gminie D. o zapłatę wynagrodzenia należnego konsorcjum, w skład którego wchodziły powodowe Spółki, z tytułu wykonania robót budowlanych. Sąd pierwszej instancji zasądził całą żądaną kwotę 105 792,15 złotych, uznając nieskuteczność złożenia tej kwoty do depozytu sądowego na podstawie art. 143c ustawy o zamówieniach publicznych i art. 467 pkt 3 k.c, przez co nie zostało na podstawie art. 470 k.c. spełnione świadczenie na rzecz powoda. Zmieniając wyrok Sądu Okręgowego, Sąd drugiej instancji odmiennie ocenił prawnie ustalony stan faktyczny, który przedstawiał się następująco.