Wyrok SN z dnia 5 października 2022 r., sygn. II CSKP 282/22

Wykonawca, który po zawarciu umowy w reżimie zamówień publicznych przystępuje do realizowania na rzecz zamawiającego robót, które kwalifikuje jako dodatkowe i konieczne, ma obowiązek uprzedzić zamawiającego o ujawnieniu się konieczności wykonania takich robót i przedstawić mu, w jaki sposób ich zaniechanie wpływa na możliwość osiągnięcia celu zawartej umowy, ale także, że konieczności wykonania takich robót nie był w stanie przewidzieć po zbadaniu specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Nie wystarczy zatem stwierdzenie wykonawcy, że po przystąpieniu do wykonywania umowy uznał jakieś prace za konieczne do wykonania, a nie liczył się z nimi na etapie jej zawierania. Jest bowiem możliwe, że konieczność wykonania takich robót, przy założeniu zachowania wynagrodzenia proponowanego przez zamawiającego, zadecydowała o rezygnacji innego wykonawcy z zabiegania o zawarcie z nim umowy. Zamawiający, który planuje wydatki i przewiduje jaką część pozostającego w jego dyspozycji budżetu może przeznaczyć na konkretne przedsięwzięcie, nie może być zaskakiwany - już po wyłonieniu wykonawcy i zawarciu umowy - tym, że wyłoniony wykonawca ma inne niż uzgodnione oczekiwania co do zakresu robót, które wykona i wynagrodzenia, które za nie policzy. Ustawodawca zakazał stronom umów zawartych w reżimie zamówień publicznych dokonywania zmian postanowień umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru wykonawcy, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika  ‎z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy, lub zmiany te są korzystne dla zamawiającego. Taka zmiana umowy byłaby powiązana z sankcją nieważności (art. 144 ust. 1 i 2 p.z.p.).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak (przewodniczący) ‎

SSN Marta Romańska (sprawozdawca) ‎

SSN Agnieszka Piotrowska

w sprawie z powództwa R. L. ‎przeciwko miastu stołecznemu Warszawie ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym ‎w Izbie Cywilnej w dniu 5 października 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda ‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie ‎z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. akt VII AGa 949/18,