Art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie zawiera kryteriów wydania zezwolenia na wycięcie drzew, takich kryteriów nie zawierają też postanowienia ogólne powołanej ustawy. Decyzja wydana w oparciu o powołany wyżej przepis ma charakter decyzji uznaniowej, lecz właśnie dlatego organ wydający zezwolenie na wycięcie
1. Po nowelizacji art. 71 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie przewiduje się instytucji strefy ochronnej. 2. Stosownie do regulacji art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 133 poz. 885 ze zm./ jednostki organizacyjne
1. Zgodnie z art. 86c ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ opłatę za usunięcie drzew i krzewów ustala się przy udzielaniu zezwolenia na ich usunięcie. Skoro jednak udzielając zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów, nie ustalono kwoty opłaty, ograniczając się do stwierdzenia, iż opłata zostanie ustalona w odrębnej decyzji
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Treść przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, w szczególności art. 110 oraz aktów wykonawczych dotyczących kar pieniężnych prowadzi do wniosku, że przewidziane w tych przepisach kary pieniężne można określić jedynie mianem "surogatu" odpowiedzialności karnej, nie jest to bowiem odpowiedzialność karna w rozumieniu kodeksu
1. Możliwość podwyższenia odroczonej kary /art. 110c ust. 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ zachodziłaby tylko wtedy, gdyby można było stwierdzić, że ukarana jednostka nie oddała do użytku inwestycji powodujących osiągnięcie założonego przez ustawodawcę efektu ekologicznego, to znaczy nie usunęła przyczyn wymierzenia konkretnej
1. Obowiązujące do 1 stycznia 1998 r. znowelizowane przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie dają podstaw do naliczania opłat za emisję substancji zanieczyszczających powietrze w związku z użyciem w pojazdach silników spalinowych. 2. Skoro zanieczyszczanie powietrza przy używaniu silników spalinowych nie jest limitowane
Zmiana wspólników powoduje zawarcie nowej umowy spółki cywilnej, która może /wraz z określeniem konkretnych osób ją tworzących/ wystąpić z nowym wnioskiem o przyznanie wskazanej koncesji, z czym wiąże się między innymi konieczność wniesienia nowej opłaty koncesyjnej i potrzeba zbadania kwalifikacji osób tworzących spółkę do prowadzenia koncesjonowanej działalności.
1. Ponoszenie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska jest obowiązkiem zobiektywizowanym, wynikającym wyłącznie z samego faktu emisji zanieczyszczeń. Nie ma znaczenia przy ich wymierzaniu ani kwestia "zawinienia" emisji zanieczyszczeń przez jednostkę organizacyjną, rodzaj jednostki organizacyjnej, czy nawet fakt ogłoszenia upadłości jednostki organizacyjnej, jeżeli tylko prowadzi ona działalność
1. Przewidziane w art. 86 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian nie są zobowiązaniami podatkowymi i w związku z tym na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie można skutecznie żądać umorzenia
1. Art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ przyznaje radom powiatów kompetencję do ograniczenia lub zakazania używania jednostek pływających na ciekach lub akwenach wodnych, jeżeli jest to konieczne do utrzymania środowiska we właściwym stanie. Rada ustala zatem sama, bez ograniczeń i rygorów ustawowych, czy wprowadzić
1. Do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska zalicza się inwestycje obejmujące urządzenia emitujące elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące w zakresie częstotliwości 0,03-3.000.000 Mhz: radiolokacyjne, radiokomunikacyjne, radionawigacyjne o sumarycznej, określonej zgodnie z przepisami odrębnymi, mocy nadajników wyższej od 10 W oraz radiolinie. 2. Lokalizacja stacji bazowej telefonii
1. Jeżeli doszło do wznowienia postępowania, to rozstrzygając sprawę merytorycznie rzeczą organu jest zastosowanie przepisów prawa obowiązujących w dacie orzekania, czyli przepisów nowych, jeżeli w porównaniu do stanu w dacie wydawania decyzji dotychczasowej, uległy one zmianie; istotą wznowionego postępowania jest bowiem powrót sprawy do odpowiedniego stadium zwykłego postępowania instancyjnego Poglądu
Wskaźniki emisji zanieczyszczeń, o których mowa w art. 86b ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ powinny być ustalane dla każdej jednostki organizacyjnej w drodze indywidualnych aktów administracyjnych, bądź też w aktach powszechnie obowiązującego prawa, jednak wówczas zgodnie z zasadami określonymi w art. 92 i art. 93
W myśl art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ burmistrz jest przewodniczącym zarządu w gminie, upoważnionym do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej /art. 39 ust. 1 cyt. ustawy/. W związku z tym należy przyjąć, iż skarga pochodzi od organu powołanego do wydania decyzji. Żaden jednak przepis prawa
Brak w ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 1991 r. Nr 114 poz. 492 ze zm.) przepisu dotyczącego odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez niektóre zwierzęta, objęte ochroną gatunkową, nie wyłącza odpowiedzialności Skarbu Państwa na zasadach ogólnych.
Naruszenie art. 65 i art. 66 par. 1 Kpa może stanowić uchybienie mające istotny wpływ na wynik sprawy.
Mieszanina ziemi i gruzu ceglanego jest odpadem w rozumieniu art. 110 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./. O charakterze odpadów nie decyduje bowiem jedynie szkodliwe oddziaływanie na środowiska lecz także uciążliwość polegająca bądź to na uniemożliwieniu prawidłowego wykorzystania terenu bądź to w ogóle na naruszeniu
1. Przepis art. 28 Kpa nie uzależnia istnienia przymiotu strony od bezpośredniego graniczenia działek lecz od posiadania interesu prawnego. 2. Należy przyjąć, że postępowanie w sprawie dopuszczenia do budowy na określonej działce inwestycji powodującej określone uciążliwości w strefie przekraczającej granice tej działki dotyczy interesu prawnego osoby, której nieruchomość znajdzie się w strefie uciążliwego
Warunek uzgodnienia inwestycji na terenie parku narodowego z dyrektorem tego parku uznaje się za spełniony - jeżeli dyrektor w terminie 14 dni od przedstawienia mu kompletu dokumentacji budowlanej nie zajął stanowiska.
Opłaty za usunięcie drzew i krzewów przewidziane w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie są niepodatkowymi należnościami budżetów jednostek samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 2 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, do których ustalania lub określania
Grunty oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako użytki ekologiczne, ustanowione na użytkach rolnych podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./.
Każda oczyszczalnia ścieków jest budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a co za tym idzie każda oczyszczalnia ścieków jest obiektem budowlanym w rozumieniu tej ustawy.
