Wyrok NSA z dnia 29 września 2000 r., sygn. II SA/Kr 1577/00

1. Art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ przyznaje radom powiatów kompetencję do ograniczenia lub zakazania używania jednostek pływających na ciekach lub akwenach wodnych, jeżeli jest to konieczne do utrzymania środowiska we właściwym stanie. Rada ustala zatem sama, bez ograniczeń i rygorów ustawowych, czy wprowadzić zakaz, czy tylko ograniczenie, na jakim akwenie to zrobić i w jakim zakresie. Z regulacji tej nie wynika natomiast jakikolwiek obowiązek wprowadzania całkowitych zakazów poruszania się jednostek pływających z napędem spalinowym na całych akwenach.

2. W systemie prawa istnieją instrumenty, przy pomocy których podmioty uważające, że ktoś inny przekracza dopuszczalne normy hałasu lub zanieczyszczenia wód, mogą dochodzić swoich praw. Są to regulacje prawne, które pozwalają na wydanie w tych sytuacjach odpowiednich decyzji administracyjnych, tj. aktów indywidualnych, których adresatem ma być podmiot przekraczający normy hałasu lub zanieczyszczeń. Na tej drodze skarżący mogą domagać się ustalenia stanu faktycznego i wydania decyzji.