Zgoda na wejście w teren jest skuteczna wówczas, jeśli pochodzi od osoby uprawnionej, a taką osobą jest m.in. właściciel nieruchomości. Wypis z rejestru gruntu nie jesteś dowodem własności nieruchomości, nie zastępuje ani ostatecznej decyzji komunalizacyjnej, ani odpisu z księgi wieczystej. Dokument taki jednak stwarza domniemanie istnienia prawidłowego tytułu własności.
Ochrona interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu może następować tylko w takim zakresie w jakim nie jest objęta regulacjami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, a więc w granicach określonych ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego lub przepisów szczególnych /w sytuacji gdy takiego
Na etapie ustalenia warunków zabudów i zagospodarowania terenu, nie jest konieczne jest legitymowanie się przez inwestora posiadaniem określonego areału gruntów. Z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, może wystąpić każdy i warunki te można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy /art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999
1. Postanowienie wydane na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest postanowieniem dowodowym, wydawanym w ramach prowadzonego postępowania merytorycznego i jako takie nie może stanowić tytułu uprawniającego do wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej. 2. Zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ dotyczy takich budów, ale których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę a jedynie konieczne jest dokonanie zgłoszenia zamiaru budowy. Na jego podstawie w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku, że skarżący nabyli prawo do budowy w innej odległości niż wynika to z obowiązujących
1. Taryfa jest konsekwencją i wykonaniem regulaminu zaopatrzenia w wodę. 2. Ustalając taryfę, związek międzygminny działał z pozycji przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego. Wcześniej powinien był uzyskać od gminy /nie będącej członkiem związku/ regulamin zaopatrzenia w wodę odbiorców na terenie gmin. Skoro tak się nie stało, to nie miał kompetencji do rozciągania na teren tej gminy swej taryfy
Artykuł 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. 2001 nr 72 poz. 747/ stwierdza w szczególności, że rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków (...) obowiązujący
1. Opinia jest oceną faktów z użyciem ustawowych lub subiektywnych kryteriów opiniującego, która nie wiąże organu rozstrzygającego sprawę. Organ ten powinien tylko rozważyć argumenty zawarte w opinii i dokonać ich swobodnej oceny. 2. Uzgodnienie wiąże organ decydujący w postępowaniu głównym. Treść stanowiska zajętego przez organ uzgadniający przesądzić może o treści decyzji, która wydana jest po uzgodnieniu
Brak rozporządzenia wykonawczego, o którym mowa w art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz. zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nieprzesądza jeszcze o niedopuszezalności stosowania zwolnienia wymienionego w art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej. Całkowite uzależnienie stosowania przepisu ustawowego od
Najemca lokalu w budynku nie może być stroną w postępowaniu administracyjnym, toczącym się na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego. Nie może zatem skutecznie podnosić zarzutu bezczynności organu w tej sprawie. Może natomiast w oparciu o przepisy prawa cywilnego dochodzić
Art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa, gdyż precyzuje przesłankę wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, którą stanowi zmiana warunków pozwolenia na budowę określonych w ostatecznej decyzji.
Należy zatem przyjąć, że w wypadkach wydzierżawienia lub najmu gruntów w pasie drogowym, na cele określone w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ w brzmieniu tego przepisu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r. poczynając od tej daty, świadczenia z tytułu dzierżawy lub użyczenia ustalane były w drodze cywilnoprawnej umowy, a nie w drodze
1. Organ orzekając w decyzji o niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości /art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ powinien określić termin korzystania z cudzej nieruchomości /dla zabezpieczenia interesów właściciela sąsiedniej nieruchomości/, ale może go określić od daty ostateczności tej decyzji np. przez wskazanie ilości
1. Budowa kościoła na terenie o podstawowym przeznaczeniu dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej z usługami z zakresu podstawowego i zielenią osiedlową z dopuszczalną funkcją - administracja, rzemiosło nieuciążliwe, handel detaliczny dopuszcza budowę obiektu służącego do zaspokajania potrzeb religijnych. Taki obiekt jest elementem infrastruktury społecznej - a zatem budowa kościoła
1. Teren netto - to suma powierzchni zabudowy wszystkich budynków oraz powierzchni zieleni przydomowej, placyków gospodarczych, dojazdów, dojść i parkingów powierzchniowych bez wydzielonych działek usług publicznych. 2. Wskaźnik intensywności zabudowy mieszkaniowej stanowi wynik dzielenia sumy powierzchni wszystkich kondygnacji mieszkalnych /naziemnych - liczona w zewnętrznym obrysie murów/ przez powierzchnię
Zgodnie z art. 29 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ organ egzekucyjny ma obowiązek z urzędu badać dopuszczalność egzekucji administracyjnej i jeżeli obowiązek, którego tytuł wykonawczy dotyczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji.
Skoro w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę organ bada, czy w wyniku realizacji inwestycji może dojść do naruszenia interesu osób trzecich, ale tylko w zakresie ewentualnego naruszenia norm z zakresu Prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, to w postępowaniu o nałożenie obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę odnośnie zamierzonej inwestycji
Na terenie Polski zakaz stosowania wyrobów zawierających azbest wprowadziła ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest /Dz.U. nr 101 poz. 628 ze zm./.
Jeżeli przedmiotem żądania zwrotu jest tylko oznaczona część z niewykorzystanego na cel wywłaszczenia obszaru wywłaszczonej nieruchomości, za którą odszkodowanie wypłacone było w formie pieniężnej, nie powstaje obowiązek zwrotu nieruchomości zamiennej przyznanej w ramach odszkodowania za tę część wywłaszczonej nieruchomości, która nie jest także wykorzystana na cel wywłaszczenia, ale nie jest też przedmiotem
Nie może stanowić o prawnym tytule dostępu do drogi publicznej ani wyrok wydany w sprawie o ochronę posiadania, gdyż w takiej sprawie nie bada się prawa służebności przejazdu a jedynie fakt jej wykonywania, ani tym bardziej postanowienie o zawieszeniu postępowania o ustanowienie drogi koniecznej, gdzie w uzasadnieniu pisze się o projektowanym przebiegu drogi koniecznej, a służebności takiej jeszcze
1. Kwestia wyegzekwowania służebności należy do inwestora, który dysponuje środkami prawnymi aby zmusić właściciela nieruchomości obciążonej do wykonania prawa przysługującego właścicielowi nieruchomości władnącej. 2. Obawy właścicieli nieruchomości sąsiednich, iż przy wykonywaniu prawa służebności naruszone zostaną ich prawa, nie mogą być rozpoznawane w postępowaniu o zatwierdzenie projektu budowlanego
Termin określony w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest terminem do załatwienia sprawy, a nie do sporządzenia decyzji, co należy interpretować, że decyzja zostaje wydana, a sprzeciw zgłoszony z dniem doręczenia decyzji stronie.
Artykuł 136 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ dotyczy tylko nieruchomości nabytych w drodze umowy przewidzianej w art. 113 ust. 3 tej ustawy.
Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego /Dział VIII Kpa/ nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tym samym nie można złożyć skargi na bezczynność organu w tym zakresie, bowiem zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga może dotyczyć tylko spraw określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 cyt. ustawy
