Wyrok NSA z dnia 17 września 2003 r., sygn. II SA/Kr 1532/00

Należy zatem przyjąć, że w wypadkach wydzierżawienia lub najmu gruntów w pasie drogowym, na cele określone w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ w brzmieniu tego przepisu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r. poczynając od tej daty, świadczenia z tytułu dzierżawy lub użyczenia ustalane były w drodze cywilnoprawnej umowy, a nie w drodze decyzji, pomimo, iż wyraźnie to zostało wyartykułowane dopiero w nowym - nadanym od dnia 9 lipca 1999 r. - brzmieniu przepisu par. 10a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Janiny A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 8 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. rozpatrując odwołanie Janiny A. od decyzji Marszałka Województwa Ś. z dnia 14 maja 1999 r. (...), którą zezwolono na umieszczenie w pasie drogi wojewódzkiej Nr 756 w miejscowości Ch. obiektu handlowego przy pobraniu opłaty rocznej w kwocie 2.920 zł, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa decyzją z dnia 8 lipca 1999 r. (...), uchyliło zaskarżoną decyzję w punkcie trzecim i orzekło o ustaleniu opłaty rocznej za umieszczenie w pasie tej drogi obiektu handlowego o rzucie poziomym 40m2 w wysokości 1.460zł, a w pozostałej części utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.