Przemijająca a więc nietrwała, niemożliwość dokonywania przewozu osób lub rzeczy nie uniemożliwia podatnikowi skorzystania ze zwolnienia od podatku od nieruchomości o jakim mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /t.j. Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./. Tym samym więc ograniczenie obowiązku wykonywania przewozu przez: ministra właściwego do spraw
W sprawie nie może budzić wątpliwości, że materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia Izby Skarbowej był przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie uznaje za koszty uzyskania przychodów nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub
1. Samo oddanie rzeczy ruchomej do korzystania innemu podmiotowi na podstawie umowy leasingu nie przesądza automatycznie o używaniu tej rzeczy bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, a tym samym nie uprawnia do stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 17.01.1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz
Ustawodawca na potrzeby ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ uznał, że w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki udzielona przez wspólnika traktowana jest jako zmiana umowy spółki. Jak zasadnie wskazał Sąd I instancji, przepis ten zawiera definicję legalną pojęcia zmiany umowy spółki. Definicja legalna
Sposób wykonania umowy pożyczki, w sytuacji gdy skarżący dokonał przelewu kwoty pożyczki z rachunku znajdującego się na terytorium RP dla oceny zasadności opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na konsesualny charakter tej umowy nie ma znaczenia.
W sprawie tej nie jest sporne to, że umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi ona do skutku przez samo porozumienie stron. Sposób wykonania umowy pożyczki w sytuacji, gdy skarżący dokonał przelewu kwoty pożyczki z rachunku znajdującego się na terytorium RP dla oceny zasadności opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na konsensualny charakter tej umowy nie ma znaczenia
Autor skargi kasacyjnej nie sformułował żadnego zarzutu na podstawie art. 174 ust. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skoro zatem nie został zakwestionowany skutecznie stan faktyczny sprawy, nie zarzucono wyrokowi, że został wydany z naruszeniem przepisów o postępowaniu, to nie można było wywodzić, iż zostały naruszone normy prawa materialnego dotyczące określonej ulgi podatkowej
Świadczenie okresowe polega na stałym dawaniu przez czas trwania stosunku prawnego pewnej ilości pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych w określonych regularnych odstępach czasu, jednak nie składających się na pewną z góry określona całość.
Prawidłowo Sąd pierwszej instancji przyjął, że Skarżący w efekcie końcowym sam był beneficjentem większości świadczeń przekazanych matce, skoro zajmował on większość mieszkania wyremontowanego z tych świadczeń.
Normy wynikające z art. 510 par. 2 Kc stanowiły jedynie punkt odniesienia w procesie sądowej kontroli poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych w zakresie podatkowych konsekwencji zawartej przez skarżącego umowy.
Zawarta przez skarżące Spółki umowa, która w oparciu o analizę dokonaną w oparciu o prawo szwedzkie nie stanowi dwóch różnych umów dotyczących nabycia udziałów w spółce kapitałowej, nie jest wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ ani też nie posiada w niej odpowiednika. Stanowi na gruncie polskiego
Gdy ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia renty jako trwałego ciężaru, podlegajacego odliczeniu od dochodu, należy przyjmować za wiążąca przy stosowaniu prawa podatkowego definicję wynikającą z prawa cywilnego. Zgodnie z art. 903 k.c., przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniadzu lub rzeczach oznaczonych co do gatunku. Z przepisu
Skoro opłata leasingowa związana była z przewidywanym używaniem przedmiotu leasingu przez 96 miesięcy, zasadne było uznanie, że okres ten jest podstawą rozliczenia tej opłaty w czasie i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego odpowiedniej części tej opłaty.
Zbycie wyrobu akcyzowego w ramach umowy komisu przez komitenta za pośrednictwem komisanta nabywcy podlega na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatkowi akcyzowemu, który obciąża komitenta.
Jeśli chodzi o prawidłowość zastosowania art. 16g ust. 3 updop do ustalonego przez organy podatkowe i zaakceptowanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny stanu faktycznego, to rozstrzygnięcie w tym zakresie nie budziło zastrzeżeń. Zgodnie z obowiązującym w 2000 r. brzmieniem tego przepisu "Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania
