Wyrok NSA z dnia 17 maja 2006 r., sygn. II FSK 716/05, II FSK 717/05, II FSK 718/05

Prawidłowo Sąd pierwszej instancji przyjął, że Skarżący w efekcie końcowym sam był beneficjentem większości świadczeń przekazanych matce, skoro zajmował on większość mieszkania wyremontowanego z tych świadczeń.

Wyrokiem z 19 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Dariusza R. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z 29 stycznia 2003r utrzymującą w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdyni z 25 września 2002r., którą określono Dariuszowi R. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1997, wysokość zaległości podatkowej oraz odsetki za zwłokę.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że organ podatkowy pierwszej instancji w wyniku przeprowadzonego postępowania nie uwzględnił odliczenia od dochodu ustanowionej przez Dariusza R. renty w wysokości 11.000 zł na rzecz matki uznając, że świadczenie renty nie posiadało cech uprawniających do odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i decyzją z 25 września 2002 r. organ ten określił Dariuszowi R. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1997 r. w wysokości większej, niż wynikało ze złożonej przez podatnika deklaracji.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił naruszenie art. 26 ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 123, art. 191, art. 192, art. 200 Ordynacji podatkowej.

Izba Skarbowa w Gdańsku decyzją z 29 stycznia 2003 r. utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji przywołała treść art. 26 ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując, że umowa renty jest unormowana w przepisach kodeksu cywilnego w art. 903-907. Zgodnie z art. 903 kc. przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku. Renta może być ustanowiona pod tytułem odpłatnym lub nieodpłatnym, na czas określony, jak i nieokreślony. Umowa renty jako czynność prawna przysparzająca ma charakter czynności prawnej kauzalnej (przyczynowej). W każdej sprawie, w której zawarto umowę renty nieodpłatnej, organ podatkowy winien przeprowadzić stosowne postępowanie zmierzające do wyjaśnienia celu tej umowy, a więc faktycznej przyczyny przysporzenia majątkowego, na rzecz innej osoby. Według tego organu z art. 903 kc. wynika, że na świadczenie jako przedmiot zobowiązania z umowy renty składa się szereg określonych świadczeń okresowych. Świadczenia okresowe zbliżają się do świadczeń jednorazowych spełnianych częściami, w ratach. Istotna różnica pomiędzy tymi świadczeniami polega na tym, że podczas gdy świadczenia jednorazowe płatne w ratach zawsze składają się na z góry określoną całość (poszczególne części nie są samodzielne), to świadczenia okresowe są jednorazowe, samodzielne i nie uznaje się ich za jedną całość, przy czym istotne jest powtarzanie się kolejnych świadczeń w regularnych odstępach czasu. Organ odwoławczy wskazał na wyrok NSA z 01.06.1999r. III SA 8258/98.