Wyrok NSA z dnia 17 maja 2006 r., sygn. II FSK 718/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Maria Dożynkiewicz, Protokolant Katarzyna Golemba, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Dariusza R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 283/03 w sprawie ze skargi Dariusza R. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 29 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od Dariusza R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2005 r., I SA/Gd 283/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Dariusza R. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 29 stycznia 2003 r., (...), w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r.

W uzasadnieniu wskazano, że zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w G. utrzymała w mocy decyzję (...) Urzędu Skarbowego w G. z dnia 25 września 2002 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1999 w kwocie 6.093,30 zł. Wynikało to z faktu, że od dochodu w wysokości 44.795,09 zł podatnik odliczył m.in. kwotę 15.000 zł z tytułu ustanowionej renty cywilnoprawnej na rzecz swojej matki, Urszuli R. Z załączonego do akt sprawy dokumentu, umowy zawartej w formie aktu notarialnego, z dnia 8 grudnia 1999 r. wynikało, że D. R. zobowiązał się względem swojej matki, Urszuli R., do nieodpłatnego świadczenia renty przez okres dwóch lat - 1999 r. i 2000 r. Z par. 2 umowy wynikało, że przedmiotem renty są świadczenia pieniężne w kwocie po 15.000 zł, płatne w dwóch częściach do 15 grudnia 1999 r. i 15 grudnia 2000 r. Skapitalizowana wartość renty zgodnie z przedmiotową umową stanowiła kwota 30.000 zł. W ocenie organu świadczenie renty nie posiadało cech uprawniających do odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /dalej: u.p.d.o.f./. Organ drugiej instancji wskazując na regulacje wynikające z art. 903-907 Kc wskazał, że U. R. nie znalazła się w sytuacji życiowej, w której nie można zaspokoić swoich uzasadnionych potrzeb, ponieważ otrzymywała stałe świadczenie od organu rentowego a ponadto, otrzymaną kwotę przeznaczyła na generalny remont mieszkania. Ponadto sama treść umowy nie zawierała przyczyny ustanowienia renty, jak również nie wiązała obowiązku jej świadczenia ani terminu wypłat z istnieniem tej przyczyny. Strony ograniczyły się jedynie do wskazania okresu na jaki ustanawiają rentę. D. R. wykonał ciążące na nim zobowiązanie za 1999 r. jednorazowo za pokwitowaniem. W ocenie Izby Skarbowej sposób realizacji świadczenia co do istoty nie odpowiadał cechom renty.