Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. II FSK 125/06

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Marii K. i Andrzeja S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 września 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 370/05 w sprawie ze skargi Marii K. i Andrzeja S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 grudnia 2004 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Marii K. i Andrzeja S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 września 2005 r. I SA/Gl 370/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Marii K. i Andrzeja S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 grudnia 2004 r., (...), w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r.

W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że decyzją z dnia 21 października 2004 r., (...), Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., działając na podstawie art. 207, art. 21 par. 1 pkt 1, par. 3, art. 74a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 26 ust. 1 pkt 1, art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ - zwanej dalej u.p.d.o.f. - określił Andrzejowi S. i Marii K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w wysokości 31.615,90 zł. Decyzją z dnia 30 grudnia 2004 r. Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. Podstawą decyzji organów podatkowych były ustalenia wskazujące na zawyżenie przez podatników kosztów uzyskania przychodów oraz bezpodstawne pomniejszenie dochodu poprzez odliczenie od niego wydatków poniesionych w wykonaniu umowy zawartej pomiędzy Andrzejem S. a Grigorijem S. w kwocie 10.000 zł, która nie spełnia wymogów umowy renty określonych w art. 903 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ - zwanej dalej Kc.