Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2024 r., sygn. III OSK 2040/22
Gmina będzie sprzedawać nieruchomość zabudowaną wraz z budynkami znajdującymi się na niej (budynek gospodarczy, stodoła i budynek mieszkalny, który jest po pożarze i zostały tylko mury). Działka zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę. Działka i powyższe budynki gmina otrzymała w ramach komunalizacji w 2018 r. Od momentu nabycia nie ponosiliśmy wydatków na ulepszenie
Organy nadzoru budowlanego są zobowiązane przeprowadzić pełne i dokładne postępowanie dowodowe, aby ustalić, czy budynek wzniesiony w pobliżu gazociągu stanowi zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia, zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Samo niezachowanie wymaganej odległości obiektu od gazociągu nie jest wystarczającą przesłanką do stwierdzenia takiego zagrożenia.
W sprawie, w której wydana została prawomocna decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego, wniosek o jego legalizację, złożony po uprawomocnieniu tej decyzji, nie daje podstaw do wszczęcia postępowania administracyjnego (art. 61a § 1 K.p.a. w związku z art. 48 ust. 1 Prawa budowlanego i art. 16 § 1 K.p.a.).
Obowiązek rozbiórki samowolnie wybudowanego obiektu budowlanego może zostać nałożony na inwestora, który nie jest właścicielem nieruchomości, ale posiada inny tytuł prawny umożliwiający wykonanie decyzji administracyjnej, np. służebność osobista mieszkania.
Plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego, przyjęty zgodnie z wymogami proceduralnymi i merytorycznymi przewidzianymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie może być podważany na podstawie zarzutów dotyczących ogólnego interesu publicznego, ale musi bazować na konkretnych naruszeniach indywidualnych interesów prawnych skarżących.