Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2023 r., sygn. III OSK 6322/21
Organ planistyczny przy tworzeniu planu miejscowego powinien uwzględnić konieczność zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla terenów przeznaczonych pod zabudowę, a jeśli nie widzi takiej możliwości, powinien rozważyć alternatywne rozwiązania, takie jak zmiana lokalizacji terenów inwestycyjnych.
Możliwe jest umieszczenie w planie miejscowym przepisów, z których wynikać będzie zakaz zabudowy budynkami, nawet jeśli nie wyznaczono w nim linii zabudowy, o ile takie rozwiązanie jest zgodne z faktycznym wyłączeniem obszaru z zabudowy. Jednocześnie niewyznaczenie linii zabudowy nie przeszkadza w realizacji funkcji usługowej działki, o ile jej wykorzystanie jest zgodne z przeznaczeniem w studium.
Ograniczenia w wykonywaniu prawa własności wynikające z postanowień studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są dopuszczalne tylko wtedy, gdy spełniają wymogi konstytucyjne, a naruszenie zasad jego sporządzania, istotne naruszenie trybu jego sporządzania lub naruszenie właściwości organów w tym zakresie powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. Zapisy studium
Określenie przesłanek odwoływania członka zespołu interdyscyplinarnego nie mieści się w kategorii określenia warunków funkcjonowania zespołu ani też nie należy do trybu i sposobu odwoływania członka zespołu, a co za tym idzie przekracza zakres delegacji ustawowej określonej w art. 9a ust. 15 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Uchwała w sprawie ustalenia trybu i sposobu powoływania oraz odwoływania członków zespołu interdyscyplinarnego oraz szczegółowych warunków jego funkcjonowania jest aktem prawa miejscowego.
Faktyczne gromadzenie odpadów i częstotliwość ich odbioru na nieruchomości mogą być podstawą do wydania decyzji określającej wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, nawet jeśli częstotliwość ta różni się od deklarowanej przez właściciela nieruchomości, jeśli wystąpią uzasadnione wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest jednym z kluczowych aktów prawnych wpływających na realizację prawa własności, ale władztwo planistyczne gminy ma swoje granice w konstytucyjnie chronionych prawach, w tym w prawie własności. Przy ocenie zarzutów nadużycia władztwa planistycznego należy uwzględniać interes publiczny i nie można gwarantować bezwzględnej ochrony praw własności kosztem
Część graficzna stanowiąca załącznik do uchwały w sprawie planu miejscowego jest integralnym elementem aktu prawa miejscowego,
Zgodnie z art. 91 ustawy o samorządzie gminnym, uchwała lub zarządzenie organu gminy, które jest sprzeczne z prawem, jest nieważne, a organ nadzoru może stwierdzić nieważność uchwały lub zarządzenia w ciągu 30 dni od doręczenia aktu. Sprzeczność z prawem występuje w przypadku naruszenia przepisów dotyczących kompetencji, podstawy prawnej, prawa ustrojowego, prawa materialnego lub procedury podejmowania
Prawidłowe ogłoszenie aktu prawa miejscowego ma zasadnicze znaczenie dla jego obowiązywania, jest bowiem warunkiem jego wejścia w życie. Akt normatywny, który nie został opublikowany (ogłoszony) zgodnie z obowiązującą procedurą i we właściwym trybie nie może wiązać adresatów utworzonych w nim norm prawnych i nie odnosi skutku prawnego. Brak określenia lub określenie w sposób sprzeczny z prawem wejścia
W przypadku odwołania dyrektora instytucji kultury w trybie art. 15 ust. 6 Uopdk organ administracyjny powinien uzyskać opinię zarówno stowarzyszeń, jak i związków zawodowych działających w tej instytucji kultury, a brak takiej opinii może skutkować nieważnością zarządzenia odwołującego.
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych chroni nabywców nieruchomości w przypadku niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym, jednak nie jest w stanie sanować nieważności czynności prawnej, która miałaby prowadzić do nabycia prawa, a badanie jej skutków ma charakter uprzedni względem oceny spełnienia przesłanek działania rękojmi