Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2024 r., sygn. I OSK 1928/22
Konieczność odtworzenia akt sprawy w toku postępowania administracyjnego nie stanowi samego w sobie zagadnienia wstępnego, które uzasadniałoby zawieszenie tego postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zawieszenie na tej podstawie wymaga ustalenia, czy aktualny stan dowodów i obowiązujące prawo uniemożliwiają rozpoznanie sprawy, a od rozstrzygnięcia zagadnienia
W przypadku zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zgodność z prawem uchwały rady gminy oceniana jest w kontekście szeroko przeprowadzonych analiz i konsultacji społecznych, a także obiektywnych przesłanek związanych z kształtowaniem polityki przestrzennej, zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Skargi na takie uchwały są oddalane, jeśli zmiana zagospodarowania
W zakresie dozwolonego władztwa planistycznego gminy, praktyka planowania przestrzennego musi uwzględniać nie tylko obiektywne potrzeby społeczno-gospodarcze, ale także wymogi proporcjonalności, ochrony praw własności i wolności zabudowy, przy czym ograniczenia te nie mogą naruszać zasady zgodności ustaleń planu miejscowego z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego mogą być wprowadzone ograniczenia dotyczące lokalizowania urządzeń telekomunikacyjnych w celu ochrony walorów krajobrazu kulturowego i zabytkowego, pod warunkiem, że nie stanowią one arbitralnych zakazów wykluczających realizację inwestycji telekomunikacyjnych i są zgodne z zasadami tworzenia aktów prawa miejscowego.
Decyzje o zmianie podziału gminy na okręgi wyborcze muszą być podejmowane z zachowaniem zasady minimalizmu i proporcjonalności, gdzie zmiany są dopuszczalne wyłącznie w zakresie niezbędnym do doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem, co znajduje swoje oparcie w art. 421 § 1 kodeksu wyborczego, pozwalającym na dokonywanie zmian w podziale na okręgi wyborcze w przypadku niezgodności dotychczasowego podziału
Zgodnie z art. 11a ustawy o ochronie zwierząt, kompleksowy system obowiązków i standardów mających na celu ochronę zwierząt, w tym zapobieganie ich bezdomności oraz zapewnienie odpowiednich warunków bytowania, opieki i leczenia, odzwierciedla zobowiązanie państwa i społeczeństwa do humanitarnego traktowania zwierząt oraz ich ochrony przed cierpieniem i zaniedbaniem.