Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Wr 496/23

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz – Kremis (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Asesor WSA Marta Pawłowska Protokolant: Referent Emilia Witkowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy Świdnica z dnia 27 kwietnia 2023 r. nr LXXVIII/754/2023 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych we wsi Niegoszów, gmina Świdnica I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 11 ust. 2 pkt 3 we fragmencie "dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej"; II. zasądza od Gminy Świdnica na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewoda Dolnośląski, działając jako organ nadzoru, złożył skargę na uchwałę nr LXXVIII/754/2023 Rady Gminy Świdnica z dnia 27 kwietnia 2023 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego we wsi Niegoszów, gmina Świdnica, w części. Na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) oraz art. 50 § 2, art. 54 § 1 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634), strona skarżąca wnosi o 1. stwierdzenie nieważności: - § 11 ust. 2 pkt 3 we fragmencie "dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej" uchwały nr LXXVIII/754/2023 Rady Gminy Świdnica z dnia 27 kwietnia 2023 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru, położonego we wsi Niegoszów, gmina Świdnica zwanej dalej "uchwałą"; 2. zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona skarżąca zarzuciła Radzie Gminy Świdnica podjęcie § 11 ust. 2 pkt 3 we fragmencie "dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej uchwały Nr LXXVIII/754/2023 z istotnym naruszeniem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 997 ze zm.) w związku z § 4 ust. 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2021 r. poz. 2404), zwanego dalej "rozporządzeniem" polegającym na wprowadzeniu do planu sprzecznych ustaleń dotyczących przeznaczenia terenu. Na uzasadnienie organ nadzoru wskazał, że Rada Gminy Świdnica na sesji w dniu 27 kwietnia 2023 r. podjęła uchwałę nr LXXVIII/754/2023 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego we wsi Niegoszów, gmina Świdnica. Uchwała wraz z dokumentacją prac planistycznych wpłynęła do organu nadzoru w dniu 18 maja 2023 r. Ze względu na upływ terminu, o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Wojewoda Dolnośląski wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o stwierdzenie nieważności uchwały we wskazanym zakresie. Wskazuje, że podstawy nieważności uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustawodawca wskazał w art. 28 ust. 1 ustawy. Zgodnie z jego treścią, istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub w części. Przeprowadzona ocena zgodności z prawem niniejszej uchwały, tj. pod kątem art. 28 ust. 1 ustawy, pozwala stwierdzić, że Rada Gminy Świdnica, uchwalając kontrolowany plan zagospodarowania przestrzennego, naruszyła w sposób istotny zasady sporządzania planu miejscowego. Mocą uchwały Rada Gminy Świdnica dokonała szczegółowych ustaleń dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem 1 U, przeznaczonego w planie miejscowym pod usługi. Zgodnie § 11 ust. 2 pkt 3 uchwały ustala się minimalną powierzchnię nowo wydzielonej działki dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej -500 m. Tymczasem, jak wskazano, jedynym przewidzianym w skarżonym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczeniem są, zgodnie z § 3 ust. 1 uchwały usługi, w tym usługi publiczne oraz tereny zieleni urządzonej jako przeznaczenie uzupełniające. Oznacza to, że w części tekstowej uchwały znalazły się sprzeczne ustalenia w zakresie przeznaczenia terenu. W piśmie [...] z dnia 26 czerwca 2023 r. Gmina Świdnica wyjaśniła, że zapis § 11 ust. 2 pkt 3 stanowi pomyłkę, oczywistym jest, że zamiarem było określenie powierzchni działek dla funkcji usługowej. W ocenie organu nadzoru wskazana rozbieżność w tekście uchwały stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego i uzasadnia stwierdzenie nieważności § 11 ust. 2 pkt 3 we fragmencie "dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej". Z bogatego w tej materii orzecznictwa sądowoadministracyjnego wynika, że zasady sporządzania aktu planistycznego dotyczą problematyki merytorycznej, związanej ze sporządzeniem takiego aktu, a więc zawartości aktu planistycznego (część tekstowa i graficzna, inne załączniki), zawartych w nim ustaleń, a także standardów dokumentacji planistycznej. Niewątpliwie jednak, z uwagi na fakt, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stanowi, zgodnie z treścią art. 14 ust. 8 ustawy, akt powszechnie obowiązujący - akt prawa miejscowego, wskazane nieprawidłowości rozpatrywać należy w kontekście skutków, jakie akt ten może wywoływać w przyszłości. Ustalenia planu miejscowego, mimo że odnoszą się do abstrakcyjnego adresata, regulują status prawny konkretnych nieruchomości położonych na obszarze planu, zaś konsekwencje prawne uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego są znaczące zarówno dla gminy, jak i właścicieli nieruchomości i inwestorów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem. Zawartość planu miejscowego określa art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, natomiast standardy dokumentacji planistycznej określa art. 16 ust. 1 ustawy oraz wydane, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ust. 2 tego artykułu, rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy w planie miejscowym określa się obowiązkowo szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem. Zgodnie zaś z § 4 pkt 9 rozporządzenia ustalenia dotyczące szczegółowych zasad oraz warunków scalania i podziału nieruchomości zawierają określenie parametrów działek uzyskiwanych w wyniku scalania i podziału nieruchomości, w szczególności minimalnych lub maksymalnych: a) szerokości frontów działek oraz ich powierzchni, b) kąta położenia granic działek w stosunku do pasa drogowego lub linii rozgraniczających teren drogi. Z tych przepisów wynika jednoznacznie, że szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem stanowią obligatoryjną część miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zapisy uchwały regulujące te zasady nie mogą wprowadzać adresata w błąd, co do rzeczywistej treści uchwał. W tej sprawie, sprzeczne ustalenia w treści uchwały dotyczące przeznaczenia terenu objętego granica planu powodują, że uchwała narusza zasady sporządzania projektu planu określone w powołanych powyżej przepisach. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn. akt II SA/Wr 18/20), orzekł: "Biorąc pod uwagę normatywny charakter uchwały w sprawie planu miejscowego, wymagający redagowania jego postanowień w sposób spełniający wymagania przyzwoitej legislacji, niedopuszczalne są sytuacje formułowania w nich ustaleń niejasnych, wątpliwych, czy wzajemnie się wykluczających. Takie ustalenia powinny być zawsze objęte interwencją nadzorczą i eliminowane z systemu prawnego". Mając powyższe na uwadze organ wniósł jak w petitum skargi.