Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2023 r., sygn. II GSK 1185/22
Wymóg braku sprzeczności planu miejscowego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie oznacza prostego przeniesienia ustaleń z jednego dokumentu do drugiego. To do gminy należy dopuszczalna prawem interpretacja studium i jego uszczegółowienie w planie.
W kontekście ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności, grunty niezabudowane, lecz funkcjonalnie związane z gruntami zabudowanymi mieszkaniowo i będące w użytkowaniu wieczystym tych samych podmiotów, podlegają przekształceniu w prawo własności, niezależnie od ich bezpośredniego przeznaczenia na cele mieszkaniowe.
Równoległe prowadzenie prac nad studium i planem miejscowym jest dopuszczalne, ale nie oznacza to jednoczesnego uchwalenia obu dokumentów w tym samym dniu. Równoczesność dotyczy raczej opracowywania spójnej koncepcji planistycznej i rozwiązań prawa miejscowego.
Akt normatywny, który nie został opublikowany (ogłoszony) zgodnie z obowiązującą procedurą i we właściwym trybie, nie może wiązać adresatów utworzonych w nim norm prawnych i nie odnosi skutku prawnego.
Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji, na którą skargę oddalono prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego, powinno zostać załatwione przez wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania (art. 61a § 1 k.p.a.) wówczas, gdy w rezultacie wstępnego badania zawartości żądania organ administracji publicznej ustali wystąpienie – ze względu na wydany uprzednio wyrok – przeszkody przedmiotowej czyniącej
Fakt budowy pomnika w latach 50-tych w stylu "socrealizmu" nie świadczy a priori o jego "komunistycznej" proweniencji. Mimo czytelnego wyrazu ideowego oraz cech stylistycznych odwołujących się do socrealizmu, nie można uznać tego stylu ex definitione za "propagujący komunizm".