Wyrok nr III SA/Gd 406/23 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 października 2023 r. w sprawie zmiany uchwały w sprawie ustalenia zasad wypłaty diet oraz zwrotu kosztów przejazdu radnym
Organ nadzoru, stwierdzając nieważność decyzji komunalizacyjnej, nie może samodzielnie rozstrzygać o własności nieruchomości z pominięciem treści księgi wieczystej i bez rozstrzygnięcia sądu powszechnego w przypadku, gdy wpis w księdze budzi wątpliwości co do zgodności ze stanem rzeczywistym.
Przepisy planu miejscowego dotyczące maksymalnej wysokości zabudowy nie mają zastosowania do elementów infrastruktury technicznej, takich jak maszty telefonii komórkowej, gdy ich specyfika i funkcja determinują konieczność odstępstwa od ogólnych ograniczeń planistycznych.
Orzekanie o prawie własności nieruchomości w kontekście jej komunalizacji z mocy prawa wymaga pełnej konfrontacji ustaleń administracyjnych z treścią księgi wieczystej oraz orzeczeniami sądowymi, zaś samodzielne ustalenia organu nadzoru administracyjnego, dokonane bez właściwego rozstrzygnięcia o prawie własności przez sąd powszechny, nie mogą prowadzić do stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej
Organy planistyczne, działając na podstawie art. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, mają obowiązek zrównoważenia interesów prywatnych właścicieli nieruchomości z interesem publicznym, co wymaga zgodności z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, zapewniającej, że ograniczenia w korzystaniu z prawa własności nie mogą naruszać jego istoty.
Brak czytelnego określenia daty wejścia w życie aktu prawa miejscowego w treści uchwały może stanowić istotne naruszenie prawa, prowadzące do nieważności uchwały, ponieważ narusza zasadę demokratycznego państwa prawnego oraz zasady określone w Konstytucji RP i ustawie o ogłaszaniu aktów normatywnych.
Pełnienie przez radnego funkcji pełnomocnika w działalności gospodarczej wykorzystującej mienie komunalne gminy, nawet jeśli odbywa się to pośrednio poprzez korzystanie ze środków publicznych (np. refundacji PFRON-u), stanowi podstawę do wygaśnięcia mandatu radnego zgodnie z art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 383 § 1 pkt 5 Kodeksu wyborczego, niezależnie od bezpośredniego związku
Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o referendum lokalnym, prawidłowe wypełnienie karty poparcia wniosku o przeprowadzenie referendum lokalnego, w tym podanie przez mieszkańca jednostki samorządu terytorialnego kompletnego adresu zamieszkania, jest wymogiem koniecznym do zapewnienia skuteczności wyrażonego poparcia, co stanowi realizację zasady bezpośredniego sprawowania władzy publicznej na poziomie lokalnym