Uznanie, jakim dysponuje Prokurator Generalny w przedmiocie wyrażania zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65 roku życia, jest uznaniem ograniczonym, ponieważ możliwość dalszego pozostawania na stanowisku prokuratora powinna być traktowana jako wyjątek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami mającymi oparcie w interesie służby lub leżącymi po stronie prokuratora. [...]
Zawarte w art. 100 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98 poz. 1070 ze zm.) sformułowanie „pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku” nie dotyczy wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych przez sędziego w okresie powołania na stanowisko Rzecznika Interesu Publicznego.
Nowe okoliczności lub dowody, o których stanowi art. 126 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), to tzw. noviter producta, „nowości” dotyczące okoliczności faktycznych lub prawnych, nieznane w poprzednim postępowaniu i dlatego nie zgłaszane poprzednio, których uwzględnienie prowadziłoby do uniewinnienia skazanego lub wymierzenia mu łagodniejszej
Asystent sędziego jest uprawniony do spisania protokołu rozprawy, o którym mowa w art. 144 § 1 k.p.k.
„Przepisy art. 27 ust. 1 pkt 1 i art. 28 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 196, poz. 1631 ze zm.) nie mają zastosowania do ławników sądów powszechnych i sądów wojskowych.”
Wyrażając, w trybie art. 80 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), zgodę na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej, sąd dyscyplinarny orzeka obligatoryjnie o zawieszeniu sędziego w czynnościach służbowych oraz obniżeniu wynagrodzenia (art. 129 § 2 i 3 cyt. ustawy).
Umorzenie postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego z powodu przedawnienia karalności nie stanowi negatywnej przesłanki awansu, o którym mowa w art. 64a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U
Okres, przez który delegowany sędzia sądu okręgowego wykonuje obowiązki sędziego sądu apelacyjnego, nie podlega zaliczeniu do okresu, od którego zależy uzyskanie przez sędziego sądu apelacyjnego wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej stawce awansowej (art. 91 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm., w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca
Sytuacja sędziego w zakresie możliwości dochodzenia zwrotu poniesionych kosztów postępowania, gdy podjęto uchwałę o odmowie zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej, powinna być taka sama, jak w wypadku uniewinnienia lub umorzenia postępowania w procesie karnym (art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.).
Udział w sprawie i w wydaniu orzeczenia przed dniem 22 stycznia 2009 r. sędziego, który w tym czasie był jednocześnie delegowany przez Ministra Sprawiedliwości do czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości (art. 77 § 1 pkt 2 u.s.p.) i wykonywał swe obowiązki orzecznicze w wymiarze określonym przez Ministra Sprawiedliwości, stosownie do § 3 rozporządzenia w sprawie delegowania sędziów
Niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa.
Niedopuszczalne jest odwołanie od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa o przedstawieniu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatury z wnioskiem o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego, wniesione przez osobę, której uchwała nie dotyczy, choćby dotyczyła ona stanowiska sędziego, o które ubiega się osoba odwołująca się.
Możliwe jest wznowienie z urzędu postępowania przed Krajową Radą Sądownictwa, zakończonego podjęciem uchwały o przedstawieniu wniosku o powołanie do pełnienia urzędu sędziego, w razie ujawnienia się okoliczności istniejących przed podjęciem uchwały, które - gdyby były znane Radzie wcześniej - doprowadziłyby do odmowy jej podjęcia.
Zaistniałe po stronie Ministra Obrony Narodowej uchybienia w procesie realizacji określonego w art. 26 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1676 ze zm.) „porozumienia” przy delegowaniu - przez Ministra Sprawiedliwości - sędziego sądu wojskowego do pełnienia obowiązków sędziowskich w sądzie powszechnym, nie mają wpływu na prawną skuteczność
1. Kognicja Sądu Najwyższego do oceny uchwały Krajowej Rady Sądownictwa obejmuje wyłącznie badanie, czy nie pozostaje ona w sprzeczności z prawem (art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Dz.U. Nr 100 poz. 1082 ze zm.). Oznacza to, że Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do merytorycznego rozpatrywania kwalifikacji kandydata na sędziego. 2. Uchwała nr 7/07 Krajowej Rady
W związku z treścią przepisów art. 60 pkt 12 oraz art. 75 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157), z dniem 4 marca 2009 r. odpadła, z mocy prawa, podstawa materialnoprawna odpowiedzialności dyscyplinarnej asesorów, zaś procesowym skutkiem tak dokonanej zmiany jest nie tylko wyłączenie możliwości wszczęcia, ale także i dalszego prowadzenia
Okres pracy prokuratorskiej nie podlegał zaliczeniu do okresu pełnienia służby na stanowisku sędziego sądu rejonowego wymaganego do uzyskania awansu na podstawie art. 63a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).
Okres asesury nie podlegał zaliczeniu do okresu pełnienia służby na stanowisku sędziego sądu rejonowego wymaganego do uzyskania awansu na podstawie art. 63a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).
Do okresu pełnienia służby na stanowisku sędziego sądu okręgowego, wymaganego do uzyskania awansu na mocy art. 64a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) nie zaliczało się okresów wykonywania innych zawodów prawniczych.
Odpowiednie stosowanie konstrukcji prawa materialnego, które regulują zbieg przepisów ustawy oraz tych, które wielość zachowań pozwalają (nakazują) traktować jako jedno przestępstwo, znajduje zastosowanie do ustaleń o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów.
W postępowaniu toczącym się przed sądem dyscyplinarnym w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej lub na jego tymczasowe aresztowanie mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym, zawarte w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), zaś w zakresie nimi nieuregulowanym, koniecznym
W procesie delegowania sędziego wojskowego do pełnienia obowiązków sędziowskich lub wykonywania czynności administracyjnych w innym sądzie (albo w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości), pozycje Ministra Sprawiedliwości i Ministra Obrony Narodowej nie są równorzędne. Wady procesu delegacji sędziego wojskowego mają różny skutek w zależności od tego, na jakim etapie decyzyjnym występują
Sędziemu sądu powszechnego nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie na zasadach wynikających z art. 1511 k.p. w razie świadczenia pracy w rozmiarze wykraczającym poza normy czasu pracy ustanowione w art. 129 § 1 k.p.
Kompetencja prezesa sądu okręgowego przewidziana w art. 77 § 8 u.s.p. musi zmaterializować się w formie indywidualnej decyzji kreującej uprawnienie imiennie wskazanego sędziego sądu rejonowego do orzekania w konkretnym okresie w danym sądzie okręgowym. Komentowana regulacja prawna stanowi wyjątek od zasady nieprzenoszalności sędziego (art. 75 § 1 u.s.p.) i wiąże się najściślej z prawem każdego do rozpatrzenia
