Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego tę nieważność.
Warunkowe przedterminowe zwolnienie sprawcy odbywającego karę łączną pozbawienia wolności, skazanego co najmniej dwoma wyrokami wydanymi zarówno przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego... (Dz.U. 1995 r. Nr 95, poz. 475), jak i po jej wejściu w życie w obu wypadkach za przestępstwa popełnione w warunkach określonych w przepisie art. 60 § 1 kk może nastąpić
Właściwość wojskowego sądu okręgowego, o której mowa w art. 572a § 1 pkt 1 kpk, uzależniona jest od ustalenia, że w czasie popełnienia zarzucanego przestępstwa oskarżony żołnierz posiadał stopień wojskowy co najmniej majora.
Wydanie pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie dezaktualizuje, wynikającego z art. 211 § 2 kpk, obowiązku określania przez sąd terminu, do którego ma trwać tymczasowe aresztowanie. Termin ten określa w postanowieniu sąd, do którego dyspozycji pozostaje oskarżony, w wypadku zaś ewentualnego, późniejszego przekazania sprawy prokuratorowi do uzupełnienia postępowania przygotowawczego, sąd
Zabór mienia z zamiarem jego niezwłocznego porzucenia oznacza, że sprawca zamierza postąpić z nim jak właściciel, a w związku z tym celem jego działania jest przywłaszczenie tego mienia.
Postanowienie sądu odwoławczego, choćby jego wydanie nastąpiło z naruszeniem przepisów procesowych, z których wynika niedopuszczalność zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji, podlega zaskarżeniu kasacją, jeśli kończy postępowanie sądowe.
Nie każde działanie polegające na wprowadzeniu fizycznych zmian w dokumencie jest przestępstwem określonym w art. 265 § 1 kk, lecz tylko takie, które takiej przerobionej postaci dokumentu nadaje pozory autentyczności i podjęte jest w celu użycia przerobionego dokumentu za autentyczny.
Pracodawca nie ponosi odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 24 § 1 KC) za skutki postępowania karnego, które zostało przeprowadzone w związku z zawiadomieniem o przestępstwie popełnionym przez pracownika, dokonanym przez pracodawcę zgodnie z art. 256 § 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm.).
Uzasadnienie orzeczenia okręgowego sądu aptekarskiego, odnoszące się do innego czynu niż opisany w jego sentencji, nie może być uznane za wyjaśniające podstawę prawną rozstrzygnięcia (art. 372 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego, Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm. w związku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, Dz.U. Nr 41, poz. 179
Za czas stosowania tymczasowego aresztowania w rozumieniu art. 222 § 2 i 3 kpk należy uważać jedynie czas rzeczywistego pozbawienia wolności na podstawie postanowienia o stosowaniu tymczasowego aresztowania wydanego w danej sprawie. Jeżeli zatem wobec danej osoby wydano w dwóch lub więcej postępowaniach postanowienia o stosowaniu tymczasowego aresztowania, to do czasu stosowania tego środka (w rozumieniu
Skazany i jego obrońca mają prawo wziąć udział w posiedzeniu sądu odwoławczego orzekającego w przedmiocie określenia kwalifikacji prawnej czynu według prawa polskiego oraz kary podlegającej wykonaniu w Polsce.
Naruszenie przez sąd art. 105 § 1 kpk nie może prowadzić do pozbawienia strony uprawnienia wynikającego z ustawy, a zatem uzupełnienie braku formalnego nie może być uznane za nieskuteczne z tego tylko powodu, że brak uzupełniony został jeszcze przed wezwaniem strony do uzupełnienia.
Jeżeli wniosek obrońcy o wydanie listu żelaznego oskarżonemu przebywającemu za granicą nie zawiera (w załączeniu) oświadczenia tegoż oskarżonego, że stawi się do sądu w oznaczonym terminie pod warunkiem odpowiadania z wolnej stopy (art. 239 kpk), sąd nie powinien odmawiać wydania takiego listu, tylko przed rozpoznaniem wniosku wezwać obrońcę do uzupełnienia braku.
Sformowanie zawarte w art. 358 § 1 kpk, dopuszczające możliwość odroczenia wydania wyroku na czas nie przekraczający 3 dni, rozumieć należy jako odnoszące się do sytuacji typowych, w których nie mają zastosowania szczególne przepisy dotyczące sposobu obliczania terminów w wypadku, gdy koniec owego trzydniowego terminu przypadałby na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy. W takim bowiem
Przewidziana w art. 388 pkt 2 kpk bezwzględna przyczyna odwoławcza polegająca na tym, że sąd był nienależycie obsadzony, zachodzi wówczas, gdy skład sądu orzekającego w konkretnej sprawie jest różny od tego, który przewidziany jest w ustawie jako wyłączny do rozpoznawania określonej kategorii spraw, w sądzie danego szczebla i w określonym trybie. Sytuacja taka nie zachodzi, gdy ustawa przewiduje
Przestępstwem przeciwko mieniu popełnionym z użyciem przemocy, w rozumieniu art. 60 § 2 kk, może być każde przestępstwo w którym przedmiotem ochrony jest mienie popełnione przez fizyczne oddziaływanie na osobę bezpośrednio lub pośrednio (tzn. poprzez postępowanie z osobą trzecią lub oddziaływanie na rzecz).
Jeżeli sąd dopuszcza możliwość zmiany kwalifikacji zarzucanego czynu, ma obowiązek uprzedzić o tym strony. Jeżeli po takim uprzedzeniu sąd pierwszej instancji w wyroku przyjął surowszą kwalifikację, a sąd odwoławczy takiej oceny prawnej nie podzielił, to takie postępowanie nie świadczy o braku bezstronności przewodniczącego. Z faktu, że sąd zastosował nieprawidłową kwalifikację prawną czynu, nie wypływa
Obietnica udzielenia korzyści może być wyrażona w każdy sposób, a więc i gestem, bo przepisy art. 241 kk nie ograniczają znamienia czasownikowego ani sposobem, ani formą uzewnętrznienia zamiaru uczynienia obietnicy. Sąd orzekający ocenia in concreto, czy gest wyraził taki zamiar sprawcy i czy jego adresat mógł zrozumieć przekazaną w ten sposób informację jako obietnicę udzielenia korzyści.
Przepisy zawarte w art. 222 kpk dotyczą jedynie czasu rzeczywistego pozbawienia oskarżonego wolności na podstawie postanowienia o zastosowaniu (przedłużeniu) tymczasowego aresztowania w danej sprawie, nie mają więc zastosowania do sprawy dalszego stosowania (utrzymania) tego środka zapobiegawczego wobec oskarżonego odbywającego karę pozbawienia wolności w innej sprawie. Jeżeli wobec oskarżonego, w
Skarga kasacyjna wnoszona przez organ finansowy pochodzi od innej strony niż prokurator, a zatem powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata.
W sytuacji, gdy apelacja została pozostawiona bez rozpoznania przez sąd odwoławczy z powodu jej złożenia po terminie (art. 379 kpk), dopuszczalne jest rozpoznanie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do złożenia apelacji. Sądem właściwym do jego rozpoznania jest sąd pierwszej instancji, jako sąd, przed którym, należało dokonać czynności.
Kontrola sądu odwoławczego, rozpoznającego na podstawie art. 368 § 2 kpk zażalenie oskarżonego na postanowienie sądu pierwszej instancji o ustaleniu kosztów postępowania, polegać może nie tylko na zbadaniu prawidłowości orzeczenia pod względem rachunkowym i formalnym, lecz także na sprawdzeniu zasadności wypłacania przez organ procesowy w toku postępowania karnego określonych kwot, np. z tytułu należności
Skutki prawne warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności w wyniku zastosowania przez Prezydenta Rzeczypospolitej prawa łaski w niczym nie różnią się od skutków prawnych warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty tej kary w wyniku orzeczenia sądu. Oznacza to między innymi, że sąd: 1) odwołuje warunkowe przedterminowe zwolnienie udzielone w wyniku
Brak konieczności wykazania się uprawnieniem do lokalu, czy to samoistnym /najemca, właściciel/, czy o charakterze pochodnym /podnajemca, osoba bliska najemcy/, nie oznacza jednak, że przesłanką zameldowania na okres dwóch miesięcy jest wyłącznie fizyczna obecność w lokalu. Jest rzeczą oczywistą, że uprawniać do zameldowania może jedynie przebywanie na zasadach zgodnych z prawem. Wyłączone są sytuacje
