Uchwała SN z dnia 18 listopada 1997 r., sygn. I KZP 31/97

Przestępstwem „przeciwko mieniu popełnionym z użyciem przemocy”, w rozumieniu art. 60 § 2 kk, może być każde przestępstwo – w którym przedmiotem ochrony jest mienie – popełnione przez fizyczne oddziaływanie na osobę bezpośrednio lub pośrednio (tzn. poprzez postępowanie z osobą trzecią lub oddziaływanie na rzecz).

Sąd Najwyższy w sprawie Marka J. i Mirosława Ś., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 kpk przez Sąd Wojewódzki w Bielsku Białej, postanowieniem z dnia 29 lipca 1997 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy zawarty w art. 60 § 2 kk zwrot "lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia" dotyczy wyłącznie przestępstw, w których przemoc skierowana została wobec osoby, czy też również tych, gdzie przemoc dotyczy rzeczy?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Wątpliwości wyrażone w przekazanym Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnieniu prawnym powstały w postępowaniu odwoławczym, toczącym się na skutek apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego, skazanego nieprawomocnym wyrokiem za przestępstwo kradzieży z włamaniem (art. 208 kk), popełnione w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej określonej w art. 60 § 2 kk.