Uchwała SN z dnia 17 kwietnia 1997 r., sygn. I KZP 43/96

Kierowca-konduktor autobusu PKS nie jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 120 § 11 zd. 4 kk, przeto nie korzysta z ochrony prawnokarnej przewidzianej w art. 233 kk.

Sąd Najwyższy w sprawie Jerzego T., Kazimierza G. i Krzysztofa G., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 kpk przez Sąd Wojewódzki w Szczecinie, postanowieniem z dnia 20 grudnia 1996 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy kierowca-konduktor autobusu PKS jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 120 § 11 zd. 4 kk, a więc – czy jest on osobą korzystającą z ochrony prawnokarnej konstytuowanej przepisem art. 233 § 1 kk?”

– uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

Uzasadnienie

Przedstawione zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego:

Na Jacka M., pełniącego obowiązki kierowcy-kontrolera autobusu PKS, dopuścili się czynnej napaści m.in. oskarżeni Jerzy T., Kazimierz G. i Krzysztof G., którzy działając publicznie i bez uzasadnionego powodu bili pokrzywdzonego i kopali po całym ciele, czym spowodowali u niego obrażenia ciała na czas powyżej siedmiu dni oraz narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszkodzenia ciała.