Wyrok SN z dnia 1 czerwca 1994 r., sygn. II KRN 79/94

Ustaniu karalności przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego nie stoi na przeszkodzie to, że w początkowym okresie postępowania traktowano je (błędnie) jako przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, chyba że złożenie przez pokrzywdzonego zawiadomienia o przestępstwie, traktowanym przez niego i przez organ procesowy, przyjmujący to zawiadomienie, jako przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, nastąpiłoby przed upływem okresu 3 miesięcy, o którym mowa w art. 105 § 2 k.k.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 1994 r. sprawy Mirosława M., oskarżonego z art. 184 § 1 k.k., z powodu rewizji nadzwyczajnej, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 4 czerwca 1993 r. – uchylił zaskarżony wyrok i na podstawie art. 11 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 105 § 2 k.k. umorzył postępowanie karne (...).