Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. IV SA/Wr 465/16
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postaci naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego
Z informacji uzyskanej od specjalisty wynika, że większość zaburzeń emocjonalnych można poddawać terapii psychologicznej, jej czas trwania jest dostosowany do potrzeb pacjenta.
Prawodawstwu polskiemu oraz nauce prawa znana jest instytucja tzw. domniemań prawnych. Domniemania prawne dzieli się na domniemania, które mogą być podważone przeciwdowodem (preasumptio iuris tantum) oraz domniemania niewzruszalne (preasumptio iuris ac de iure). W celu ustanowienia normy domniemania przepisy prawa nie muszą zawierać słowa "domniemanie" lub pochodnych do niego zwrotów.
Nie jest niczym szczególnym przesądzanie przez prawodawcę w przepisie powszechnie obowiązującego prawa, że zaistniał określony stan faktyczny. Prawodawstwu polskiemu oraz nauce prawa znana jest instytucja tzw. domniemań prawnych. Domniemania prawne dzieli się na domniemania, które mogą być podważone przeciwdowodem (preasumptio iuris tantum) oraz domniemania niewzruszalne (preasumptio iuris ac de iure
W ocenie NSA nie ma znaczenia, że już dwukrotnie wydano skarżącemu decyzje o odmowie udzielenia pozwolenia na broń do ochrony osobistej. Nie stoi to w każdym razie na przeszkodzie do uwzględnienia obecnie także zdarzeń, które miały miejsce przed wydaniem tych decyzji. Chodzi o to, że inaczej muszą być ocenione w kontekście przesłanek udzielenia zezwolenia na broń do ochrony osobistej (stałe, realne