Wyrok NSA z dnia 14 października 2022 r., sygn. I GSK 3262/18
Skierowanie decyzji jedynie do jednego ze współwłaścicieli budynku w sprawie naruszenia przepisów budowlanych nie stanowi rażącego naruszenia prawa ani niewykonalnej decyzji zgodnie z art. 156 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a., ponieważ rozłożenie kosztów remontów i napraw oraz sporów dotyczących takich kosztów nie należą do kompetencji organów nadzoru budowlanego i są sprawami cywilnymi.
Art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. dotyczy nie tylko urzędników, którzy wydają decyzje jako osoby piastujące funkcje organu lub działające na podstawie upoważnienia administracyjnego, ale także innych osób biorących udział w wydaniu decyzji, takich jak osoby zatrudnione w urzędzie, na które nałożono obowiązek wykonywania określonych zadań i czynności mieszczących się w ramach zakresu działania organu administracji
Według art. 61a § 1 k.p.a. istnieją dwie niezależne przesłanki, które umożliwiają organowi administracji publicznej odmowę wszczęcia postępowania. Jedną z nich jest wniesienie podania przez osobę, która nie jest stroną, a drugą jest zaistnienie innych uzasadnionych przyczyn, w tym oczywistego braku podstaw prawnych do wydania decyzji załatwiającej wniesione żądanie.
Rodzice (opiekunowie prawni) uczniów mają interes prawny w otrzymaniu informacji o zamierzonej likwidacji szkoły publicznej, ponieważ dotyczy to ważnych sfer ich życiowych spraw, a przepisy ustawy Prawo oświatowe zagwarantowały im udział w procedurze likwidacji szkoły. Z tego względu, jako sprawujący władzę rodzicielską (pieczę) nad dzieckiem, rodzice mają prawo do otrzymania informacji o zamierzonej
Według art. 61a § 1 k.p.a. istnieją dwie niezależne przesłanki, które umożliwiają organowi administracji publicznej odmowę wszczęcia postępowania. Jedną z nich jest wniesienie podania przez osobę, która nie jest stroną, a drugą jest zaistnienie innych uzasadnionych przyczyn, w tym oczywistego braku podstaw prawnych do wydania decyzji załatwiającej wniesione żądanie.
Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może być dokonywana wyłącznie na podstawie stanu faktycznego, którego ustalenia nie są kwestionowane lub nie zostały skutecznie podważone, nie zaś na podstawie stanu faktycznego, który sama strona skarżąca kasacyjnie uznaje za prawidłowy.
Zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, zarówno poprzez błędną wykładnię, jak i niewłaściwe zastosowanie może być formułowany wówczas, gdy stan faktyczny danej sprawy został ustalony prawidłowo i nie budzi wątpliwości. Ocena bowiem tego zarzutu może być dokonywana wyłącznie na podstawie stanu faktycznego, którego ustalenia nie są kwestionowane, bądź też nie zostały skutecznie podważone. Podnoszenie