Wyrok NSA z dnia 13 października 2022 r., sygn. II OSK 2365/19

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Grzegorz Antas po rozpoznaniu w dniu 13 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 253/19 w sprawie ze skargi B. Sz. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia 23 stycznia 2019 r. nr OA.7723.1.6.2018 w przedmiocie odmowy uwzględnienia zgłoszonych zarzutów oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 253/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę B. Sz. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia 23 stycznia 2019 r. nr OA.7723.1.6.2018 w przedmiocie odmowy uwzględnienia zgłoszonych zarzutów.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł B. Sz. Wyrok zaskarżył w całości. Zarzucił naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. w zw. z art. 33 § 1 pkt 1 ustawy prawo o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej: "ustawa", "ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji" lub "u.p.e.a.") w zw. z art. 7 ustawy, art. 170 P.p.s.a. oraz art. 7 K.p.a. w zw. z art. 18 ustawy - nieistnienie obowiązku, z uwagi na nakazanie skarżącemu wykonania czynności stanowiących czyn zabroniony (rażące naruszenie zasady legalności), bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania wyjaśniającego, co dodatkowo stoi w sprzeczności z instrukcjami Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonymi w uzasadnieniu prawomocnego postanowienia z dnia 20 marca 2018 r., sygn. akt II OSK 20/18;

lub alternatywnie:

2) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. w zw. z art. 33 § 1 pkt 2 ustawy w zw. z art. 7 ustawy, art. 170 P.p.s.a. oraz art. 7 K.p.a. w z w. z art. 18 ustawy - brak wymagalności obowiązku, z uwagi na nakazanie zobowiązanemu wykonania czynności stanowiących czyn zabroniony (rażące naruszenie zasady legalności), bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania wyjaśniającego, co dodatkowo stoi w sprzeczności z instrukcjami Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonymi w uzasadnieniu prawomocnego postanowienia z dnia 20 marca 2018 r., sygn. akt II OSK 20/18;