Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 września 2017 r., sygn. II SA/Po 365/17
Podzielić należy pogląd doktryny w kwestii istoty działania zasady wyważania przeciwstawnych interesów, w tym stanowisko podkreślające dwa elementy tej zasady: wyważanie wartości interesów i rezultat wyważenia.
Na podstawie art. 60 § 1 u.p.e.a. uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych stanowi skutek prawny umorzenia postępowania egzekucyjnego z przyczyn, o których mowa w art. 59 § 1 pkt 1- 8 i 10 wymienionej ustawy, nie zaś skutek prawny wskazanych przyczyn umorzenia postępowania. Z samodzielnego charakteru postępowania, w sprawie uchylenia czynności egzekucyjnych w trybie art. 60 § 2 u.p.e.a., wynika
Domniemanie doręczenia w trybie art. 43 K.p.a. może być wzruszone przez adresata pisma, ale nie jest wystarczające tylko to, że na pokwitowaniu doręczenia nie ma adnotacji, że osoba, której pismo doręczono zobowiązała się oddać pismo adresatowi.
Uzasadnienie skargi kasacyjnej powinno przedstawiać argumenty mające na celu wskazanie słuszności podstaw kasacyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich bądź w inny sposób korygować.
Stwierdzić należy, że przepisy art. 64c § 3 i 7 u.p.e.a. nie są przepisami prawa materialnego, gdyż nie stanowią normatywnego źródła uprawnień lub obowiązków stron stosunku administracyjnoprawnego. Dotyczą procesowych reguł ponoszenia kosztów administracyjnego postępowania egzekucyjnego. To, iż mogą być one uwarunkowane zdarzeniami materialnoprawnymi nie zmienia ich charakteru.
Należy w związku z tym podkreślić, że zarzutami naruszenia prawa materialnego, nie można podważać dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych, albowiem podważenie tego stanu faktycznego może być ewentualnie osiągnięte wyłącznie w ramach podstawy kasacyjnej jakim jest naruszenie przepisów postępowania.