Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 września 2017 r., sygn. II SA/Po 365/17

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 września 2017 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2017r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 września 2016 r. M. K. wystąpił do Wójta Gminy P. z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wójta Gminy P. z [...] lipca 2012 r. [...] zezwalającą A. J. na wycinkę drzew na jego działkach położonych w miejscowości B. D.. M. K. wniósł o wznowienie powołanego postępowania. W uzasadnieniu wniosku podniósł, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 18 sierpnia 2016 r. o sygn. II SA/Po 374/16 wskazał, iż Wójt Gminy P. wznawiając postanowieniem z [...] 2015 r. postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczna z dnia [...] 2012 r. nie zbadał czy wniosek M. K. został złożony w terminie oraz czy złożono wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Zdaniem wnioskodawcy wskazany przez Sąd błąd proceduralny powstał wyłącznie z winy organu. W myśl art. 9 K.p.a. organy administracji publicznej są zobowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych dotyczących ich praw i obowiązków i do czuwania, aby strony nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa. Wymóg ten nie został przez organ zrealizowany. M. K. podniósł, iż powołany błąd proceduralny starał się naprawić niezwłocznie jak tylko się o nim dowiedział - pismo z Sądu otrzymał 5 września 2016 r.

W dniu 19 września 2016 r. do Wójta Gminy P. wpłynęło pismo M. K., którym rozszerzył wniosek o wznowienie postępowania o przesłankę przewidzianą w art. 145 § 1 pkt 1 K.p.a. W jego ocenie w postępowaniu [...] użyto fałszywego dowodu - zastrzeżenie to dotyczy mapy wskazującej położenie drzew na działkach objętych zezwoleniem. Zdaniem strony na działce [...] drzewa faktycznie rosły tylko w północno-wschodnim rogu działki, natomiast w dwóch pozostałych miejscach, które zaznaczono na mapie nie rosły żadne drzewa. Na działce [...] błędnie zaznaczono, że drzewa rosły na całej jej powierzchni gdy faktycznie rosły one w granicy działki [...] Na działce [...] błędnie zaznaczono, że objęte zezwoleniem drzewa rosły wzdłuż nieistniejącego rowu oddzielającego wspomnianą działkę od działki [...] Faktycznie te drzewa rosły wzdłuż granicy działki [...] na przestrzeni od działki [...] do klasoużytku oznaczonego symbolem RVI. Na działce [...] poprawnie zostało zaznaczono jedynie położenie dębu w północno- zachodnim rogu działki. M. K. wniósł, aby stosowną decyzję w sprawie podjąć z uwzględnieniem treści obu pism, tzn. z uwzględnieniem, że nie brał udziału w postępowaniu oraz że postępowanie przeprowadzono z użyciem dowodu, który okazał się fałszywy.