Postanowienie NSA z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. III FZ 232/23
Związek nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą nie wynika jedynie z faktu jej posiadania przez przedsiębiorcę, ale powinien być oparty na faktycznym lub potencjalnym wykorzystaniu nieruchomości w tej działalności. Ocena związku wymaga również uwzględnienia statusu podatnika i charakteru prowadzonej przez niego działalności.
Przepisy ustanawiające zwolnienia podatkowe stanowią wyjątki od zasady powszechności opodatkowania, dlatego ich interpretacja nie powinna być ani zawężająca ani rozszerzająca, a przede wszystkim nie może być to interpretacja contra legem. Właściwa interpretacja powinna uwzględniać cel ustanowienia danego zwolnienia, którym może być na przykład rozwój gospodarczy lub zwiększenie zatrudnienia.
Za związane z działalnością gospodarczą można uznać nieruchomości stanowiące własność podatnika, które są w posiadaniu przedsiębiorcy oraz jednocześnie: 1) wchodzą w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, w szczególności gdy podatnik ujął te składniki majątkowe w prowadzonej ewidencji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na to, czy nieruchomość jest wykorzystywana
Związek danej nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej oznacza także związek pośredni czy też potencjalny, służący prowadzonej działalności i nie może być utożsamiany jedynie z działalnością faktyczną. Podatek od nieruchomości nie nawiązuje w swojej konstrukcji do efektów ekonomicznych uzyskiwanych przez jej wykorzystywanie. Decydujące znaczenie ma to, że podstawę opodatkowania gruntów
Zasada czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym nie jest nieograniczona, a organy podatkowe mają prawo do ustalania faktów na podstawie dowodów zebranych w innym postępowaniu. Ponadto, organ odwoławczy ma obowiązek ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, nie ograniczając się do kontroli decyzji organu pierwszej instancji. Wniesienie odwołania otwiera prawo do ponownego rozpoznania
Elementy infrastruktury, takie jak bramy wjazdowe czy zapory drogowe, stanowiące część ogrodzenia, które stanowi urządzenie budowlane zapewniające użytkowanie danego obiektu budowlanego, które bez tego obiektu nie spełniałoby swojej funkcji technicznej, podlegają opodatkowaniu jako budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Wynajem nieruchomości na cele komercyjne, niezależnie od stopnia jej eksploatacji, jest traktowany jako działalność gospodarcza, co skutkuje obowiązkiem zapłaty wyższych stawek podatków od nieruchomości. Przy opodatkowaniu nieruchomości decyduje jej gospodarcze przeznaczenie i wykorzystanie, a nie fakt, czy jest ona faktycznie eksploatowana.