Każdego ze współwłaścicieli nieruchomości, jako podatnika /art. 134 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, należy uznać za stronę postępowania podatkowego, co oznacza, że wszyscy współwłaściciele powinni być wymienieni w decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości i wszystkim ta decyzja powinna być doręczona.
Zmiana sposobu wykorzystania budynku lub gruntu, o której mowa w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie jest okolicznością faktyczną, zależną wyłącznie od woli podatnika. Nie jest uprawniony wniosek, że dokonanie przez podatnika faktycznej zmiany sposobu wykorzystania budynku stanowi podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania
Nie można przyjąć, że wprowadzenie zmiany stawek podatku od nieruchomości jak również wprowadzenie lub ograniczenie zwolnień od podatków w trakcie roku podatkowego jest niedopuszczalne. Taka zmiana wysokości stawek przewidzianych na dany rok podatkowy może być dokonana przez radę gminy wyłącznie w granicach stawek określonych w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U
Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez stronę może być uznane za jej miejsce pracy, w którym można doręczyć skierowane do niej pismo.
1. Decyzja wydana na podstawie art. 6 ust. 7a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ - z powodu zmiany sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub ich części - musi się ograniczać do zmiany wysokości ustalonego podatku i nie może być skierowana do innego kręgu osób niż decyzja zmieniana. 2. Od dnia 1 stycznia 1998 r. - stosownie do art. 1 ust
Zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają jedynie budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością rolniczą /art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Zwolnienie to nie dotyczy w ogóle budynków mieszkalnych, co oznacza, że istnienie związku między tym budynkiem a działalnością rolniczą nie powoduje zwolnienia
Budynki gospodarcze znajdujące się poza obszarem gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nie są objęte zwolnieniem od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nawet jeżeli są związane z działalnością rolniczą.
Prawodawca na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zwolnił ogólnie z podatku od nieruchomości budynki przeznaczone do prowadzenia gospodarstwa rolnego. W przypadku wątpliwości co do przeznaczenia powierzchni budynku podstawą do rozstrzygnięcia nie mogą być tylko oględziny spornej części budynku, lecz generalne rozważanie
Wynikające z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zwolnienie od opodatkowania środków transportowych stanowiących "zapasy mobilizacyjne" może mieć zastosowanie jedynie do takich środków transportowych, które nie wątpliwie podlegają zaliczeniu do takich zapasów.
Stwierdzenie, że wydane syndykowi po ogłoszeniu upadłości budynki i grunty są związane z działalnością gospodarczą oraz zastosowanie stawek podatku od nieruchomości określonych zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 i 5 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ wymaga ustalenia faktu prowadzenia przez syndyka działalności gospodarczej albo wydzierżawienia
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ od podatku od nieruchomości zwalnia się te nieruchomości lub ich części, które są zajęte na potrzeby organów i administracji samorządu terytorialnego. O zwolnieniu od podatku decyduje zatem okoliczność, iż nieruchomość jest wykorzystywana przez organy lub administrację samorządu
1. Wykroczenie poza ściany budynku przy pomiarze powierzchni użytkowej budynku stanowiącej podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest możliwe tylko wtedy, gdy dotyczy takiej części budynku, która oprócz pokrycia dachowego ma słupy albo filary /art. 4 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Stawki
1. Obowiązek podatkowy z tytułu opłaty targowej ma charakter publicznoprawny, albowiem takim to walorem /znamieniem/ odznacza się samo przymusowe, nieodpłatne świadczenie na rzecz dysponenta targowiska. Z mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 12 ze zm./ dokonujący sprzedaży na targowisku winni poddać się poborowi opłaty targowej. Spełnienie
Poszczególne lokale, znajdujące się w budynku, nawet stanowiące odrębną nieruchomość lokalową w rozumieniu art. 46 par. 1 Kc są częścią budynku i jeżeli podlega zwolnieniu cały budynek, to należy rozumieć, iż podlegają zwolnieniu również jego części.
Rada gminy nie jest upoważniona do ustalania stawek opłaty targowej /art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ od prowadzenia handlu w miejscach do tego nie przeznaczonych.
1. Art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie kwalifikuje rodzaju i mocy związku budynku z działalnością gospodarczą podatnika. Teza o objęciu jego hipotezą pośredniego tylko związku jest więc uprawniona i nie stanowi nadinterpretacji ustawy bądź wykładni nie mającej odniesienia do literalnego tekstu prawa. 2. Brzmienie art
Przepis art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ upoważnia rady gmin do wprowadzenia innych, niż określone w ust. 1 tegoż artykułu, zwolnień od podatku od nieruchomości. Upoważnienie to stanowi podstawę do stanowienia przepisów gminnych, zawierających normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym.
1. Przy interpretacji terminu "kondygnacja" użytego w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ należy uwzględniać zastane znaczenie tego terminu występujące w przepisach prawa budowlanego, zgodnie z którymi piwnica nie jest kondygnacją budynku. 2. Konieczność zastosowania wykładni systemowej w przypadku interpretacji przepisów dotyczących podatku
1. Nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tylko takie budynki i budowle związane z gospodarczą działalnością rolniczą, która polega na produkcji roślinnej i zwierzęcej. 2. Kwalifikowanie materiału siewnego do produkcji, nadzorowanie kontraktacji nasion nie stanowi działalności rolniczej w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U
Pominięcie w uchwale rady gminy stawki podatku od nieruchomości, dla określonej grupy podmiotów i przedmiotów opodatkowania, stanowi o niewypełnieniu w drodze przepisów gminnych obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych i nie jest zwolnieniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 tej ustawy.
1. Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. a podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm. - art. 15 ust. 1/ wiąże obowiązek uiszczenia opłaty targowej, jest dokonywanie sprzedaży, a przynajmniej wyjście z ofertą sprzedaży, polegającą na wystawieniu towaru z oznaczeniem jego ceny. 2. Przepisy cytowanej wyżej ustawy nie mogą stanowić podstawy do ustalania przez radę
