Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2002 r., sygn. I SA/Łd 2272/00

Zmiana sposobu wykorzystania budynku lub gruntu, o której mowa w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie jest okolicznością faktyczną, zależną wyłącznie od woli podatnika. Nie jest uprawniony wniosek, że dokonanie przez podatnika faktycznej zmiany sposobu wykorzystania budynku stanowi podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania. Wpływ na wysokość opodatkowania ma tylko taka zmiana sposobu wykorzystania, która pozostaje w zgodzie z wymaganiami formalnymi, określonymi w art. 72 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu 13 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Marka U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 3 października 2000 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2000 rok - oddalił skargę.