Różnicowanie stawek podatku od nieruchomości przez radę gminy w drodze uchwały jest dopuszczalne co do przedmiotu opodatkowania, a nie w zależności od tego, w czyim posiadaniu, czy czyją własnością jest dana nieruchomość. Zróżnicowanie wysokości stawek w zależności od tego, czy dotyczyć to ma osoby fizycznej, nie ma uzasadnienia w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach
Dom pomocy społecznej, zaspokajając potrzeby bytowe, opiekuńcze, wspomagające itp. osób uprawnionych do zamieszkiwania w nim, jest dla tych osób domem mieszkalnym. Budynek domu pomocy społecznej powinien więc być opodatkowany stawkami podatku od nieruchomości przewidzianymi dla budynków mieszkalnych.
Zawarte w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ wyłączenie prowadzonej przez uczelnie działalności gospodarczej ze zwolnienia od podatków przyznanego im przepisem art. 27 ust. 1 tej ustawy nie obejmuje podatku od nieruchomości; wyłączenie to odnosi się do opodatkowania samej działalności, a nie do opodatkowania majątku ewentualnie służącego
Wydanie decyzji o zarejestrowaniu pojazdu stanowi zdarzenie, o którym mowa w art. 21 par. 2 Kpa, i oznacza, że właściwym organem podatkowym dla podatku od środków transportowych będących przedmiotem współwłasności osób fizycznych jest organ tej gminy, na której terenie mieszka współwłaściciel - adresat decyzji o zarejestrowaniu pojazdu, którego nazwisko zostało wpisane do dowodu rejestracyjnego. Jednocześnie
1. Uregulowania zawarte w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ w zakresie "innych zwolnień" niż zamieszczone w ustawie, nie zawierają w zasadzie żadnych kryteriów ani ograniczeń. Radzie gminy pozostawiono zdaniem Sądu swobodę przy określeniu tych zwolnień mając niewątpliwie na uwadze, że wpływy z tych podatków w całości stanowią dochód budżetu gminy
Dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy i jakiej wysokości dochody przynosi podatnikowi opodatkowana nieruchomość.
W wypadku, gdy wynajmujący obciąża najemcę również należnością stanowiącą równowartość podatku od nieruchomości, to kwota ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ stanowi część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi.
Użyte w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ sformułowanie, iż właściwy organ "może wprowadzić dodatkowe opłaty" roczne oznacza, że organ ten działa według uznania administracyjnego, a więc ma prawo wyboru treści rozstrzygnięcia, byleby wybór ten nie był dowolny i został należycie uzasadniony okolicznościami
Skoro ustawodawca upoważnił organy samorządu terytorialnego /rada gmin/ do stanowienia prawa miejscowego w zakresie opłat lokalnych tj. zasad ich ustalania i poboru oraz terminu płatności i wysokości stawek, czyniąc przy tym jedyne ograniczenie co do dopuszczalnej wysokości tych stawek, to z góry założył ich zróżnicowanie w zależności od miejsca prowadzenia handlu targowiskowego.
Okoliczność, iż właściciel obiektu udostępnia ten obiekt innym osobom w drodze umów cywilnoprawnych w celu dokonywania przez nich sprzedaży ze stoiska bez uprzedniego uzyskania zezwolenia właściwego organu gminy na prowadzenie targowiska w tym miejscu, nie pozbawia tego obiektu charakteru targowiska, skoro warunku tego nie wprowadza art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych
Przepisy gminne ogłasza się przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych lub w inny sposób miejscowo przyjęty, a także przez ogłoszenie w lokalnej prasie, chyba że przepisy prawa stanowią inaczej. Spójnik "a także" oznacza, że muszą być zastosowane obie formy podania treści uchwały do wiadomości publicznej, to jest przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych /lub inny sposób
