Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2023 r., sygn. I SA/Wa 2411/22

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj sędzia WSA Monika Sawa (spr.) asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak Protokolant referent Magdalena Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2023 r. sprawy ze skargi Gminy W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 1 lipca 2022 r. nr KKU-227/21 w przedmiocie odmowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 1 lipca 2022 r KKU-227/21 Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa (KKU/organ) po rozpatrzeniu odwołania Gminy [...] z dnia 27 sierpnia 2021 r. o sygn. NP.6825.2.2015 utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia 23 sierpnia 2021 r. o sygn. GN-IV.7531.9.2015.SJ odmawiającą nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy [...], własności nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w gminie [...], w obrębie [...], oznaczonej jako działka gruntu numer [...] o pow. [...] ha, uregulowanej w księdze wieczystej KW Nr [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy w [...]- VI Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w [...]

Decyzja została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych

KKU wskazało, że działając na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych Wojewoda [...] wskazaną powyżej decyzją odmówił nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy [...], na własność mienia Skarbu Państwa, stanowiącego nieruchomość oznaczoną na wstępie. Wojewoda ustalił, że sporna działka stanowi własność SP na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w [...], Wydział I Cywilny z dnia 20 czerwca 2001 r., sygn. Akt. Ns [...]. Wojewoda wyjaśnił, że na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy gminie, na jej wniosek, może być przekazane mienie ogólnonarodowe (państwowe), inne niż wymienione w ust. 1-3 tego artykułu, jeżeli jest związane z realizacją jej zadań. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (ustawy gminnej) do zadań własnych gminy należą sprawy dotyczące zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w szczególności w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego. Istotną przesłanką do komunalizacji na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy jest, zdaniem Wojewody, fakt, że mienie będące przedmiotem postępowania służy wykonywaniu określonych zadań własnych gminy. Wskazał także, że gminie może być przekazane tylko takie mienie, które jest obecnie i bezpośrednio związane z realizacją jej konkretnych zadań, a nie mienie mające pośredni wpływ na realizację tych zadań lub użyte na ten cel w bliżej nieokreślonej przyszłości. Przy tym związek ten musi istnieć co najmniej już w chwili wystąpienia z wnioskiem o komunalizację (wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2002 r., I SA 1845/00 LEX nr 81662, wyrok NSA z dnia 19 lutego 2009 r., I OSK 407/08 LEX nr 518293). Wojewoda [...] ustalił, że na spornej działce znajduje się budynek, który został wybudowany prawdopodobnie na początku lat pięćdziesiątych i był przeznaczony na cele oświatowe. Z dokumentów będących w posiadaniu gminy wynika, że w 1963 r. nieruchomość była w posiadaniu Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...], Wydział Oświaty i Kultury (pismo nr O.K.lV.4b/ł/63). W budynku tym do 1988 r. mieściła się szkoła funkcjonująca jako Szkoła Podstawowa w [...], a do 31 sierpnia 1998 r. pozostała jeszcze klasa przedszkolna jako oddział Szkoły Podstawowej w [...], prowadzona przez Gminę [...]. W budynku tym zamieszkiwali nauczyciele, a obecnie emerytowani nauczyciele posiadający prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie karty nauczyciela, z którymi zawarto umowy najmu. Gmina [...] włada przedmiotową nieruchomością od 1990 r., dokonując remontów i dostosowując pomieszczenia do zamieszkania. Część pomieszczeń wykorzystywana jest jako mieszkania socjalne. Zdaniem Wojewody wobec powyższych faktów nieruchomość będąca przedmiotem niniejszego postępowania nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkańców gminy, gdyż część z nich jest już zasiedlona a część wymaga generalnego remontu. Realizacji zadania określonego art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy gminnej nie stanowi przejmowanie już zasiedlonych lokali (wyrok NSA z dnia 18 listopada 2011 r. I OSK 1923/10); Wojewoda wskazał, że zgodnie z przyjętą praktyką sądów administracyjnych, nie można uznać, że przejęcie mieszkań już zasiedlonych, a więc zaspokajających potrzeby mieszkaniowe osób w nich zamieszkałych związane jest z realizacją zdań gminy, jakim jest gminne budownictwo mieszkaniowe. Zadanie to polega na zapewnieniu mieszkań mieszkańcom gminy. Na spornej działce nie może być realizowane zadanie określone w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy gminnej, ponieważ mieszkańcy tej gminy zamieszkujący lokale mieszkalne na tej nieruchomości w tych lokalach mają już zaspokojone potrzeby mieszkaniowe. Zdaniem Wojewody nie jest możliwe też wykorzystanie tych mieszkań na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych innych osób wobec tego, że mieszkania te są już rozdysponowane, a więc nie jest możliwe zwiększenie zasobu mieszkaniowego gminy w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych członków gminy skoro mieszkania te takie potrzeby już zaspokoiły (wyrok. WSA z dnia 13 marca 2007 r., I SA/Wa 636/06). Wojewoda mając na uwadze powyższe okoliczności uznał, że sporna działka nie może służyć realizacji zadania przez Gminę jakim jest gminne budownictwo mieszkaniowe, ponieważ mieszkańcy tej gminy mają już zaspokojone potrzeby mieszkaniowe w tej nieruchomości. Wobec tego brak jest bezpośredniego związku pomiędzy przekazaniem spornej działki gminie, a jej zadaniami, co stanowi niezbędny warunek przekazania mienia gminie na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy; Wojewoda stwierdził, że przedmiotowa nieruchomość na dzień złożenia wniosku o komunalizację nie służyła bezpośrednio realizacji zadań własnych gminy poprzez zaspakajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców w zakresie gminnego budownictwa mieszkaniowego a w konsekwencji merytoryczne przesłanki wynikające z art. 5 ust. 4 ustawy nie zostały spełnione.