Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 sierpnia 2019 r., sygn. II SA/Wr 388/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: asystent sędziego Alicja Stelmach po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewody D. na rzecz strony skarżącej kwotę 997 zł (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] (nr [...]) Wojewoda D., po rozpoznaniu odwołania B. i D. K., utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu W. z [...] (nr [...]), zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą A. S. pozwolenia na budowę trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, oznaczonych w projekcie zagospodarowania terenu literami A, B i C, z niezbędną infrastrukturą techniczną, na działce nr [...] w N., gm. C.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji, w sprawie wystąpiły wszystkie przesłanki obligujące do wydania pozwolenia na budowę określone w art. 35 ust. 1 w zw. z ust. 4 ustawy z 7 VII 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, ze zm.) dalej jako "pb". W szczególności organ stwierdził zgodność projektu z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i rzemieślniczą we wsi N., gmina C. (Dz.U. Woj. [...]. z 2002 r., Nr 13, poz.348) - dalej jako "plan miejscowy". Teren, na którym usytuowana jest działka nr [...] został bowiem przeznaczony na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (symbol MN2). Zgodnie z § 6 planu miejscowego: budynki mieszkalne i gospodarcze charakterem powinny nawiązywać do istniejącej zabudowy (ust. 1), dopuszczalna wysokość budynków mieszkalnych jednorodzinnych to 2 kondygnacje naziemne z dachem dwu- lub czterospadowym o spadku od 30 do 50 stopni (ust. 2), połacie dachów powinny być symetryczne, kryte dachówka lub materiałami dachówkopodobnymi (ust. 3), minimalna szerokość frontu działki to 20 m (ust. 6), zaś jej minimalna powierzchnia to 700 m2 (ust. 7). W ocenie organu odwoławczego przedłożony do zatwierdzenia projekt budowlany spełnia powyższe wymagania. Organ podkreślił przy tym, że zabudowa szeregowa stanowi dopuszczalną formę realizacji budynków mieszkalnych jednorodzinnych (art. 3 pkt 2a pb). Projekt budowlany przewiduje wzniesienie trzech budynków mieszkalnych A, B i C w zabudowie szeregowej, przy czym każdy z trzech projektowanych domów stanowi samodzielną konstrukcję, biorąc pod uwagę pierwszą i drugą kondygnację, a także poddasze. Organ zwrócił uwagę, że posiadanie przez budynki w zabudowie szeregowej wspólnego fundamentu nie stanowi przeszkody, aby uznać, że każdy budynek danego obiektu spełnia warunek samodzielności konstrukcyjnej. W ocenie organu nie ma też podstaw do uznania, że projektowany obiekt nie nawiązuje charakterem do istniejącej zabudowy jednorodzinnej wolnostojącej. Określony bowiem w § 6 ust. 1 planu miejscowego wymóg nawiązywania charakterem do istniejącej zabudowy ma charakter ogólny. Jeżeli lokalny prawodawca przewiduje wymóg budowy obiektów o określonym "charakterze", jednocześnie nie precyzując bliżej, jakie kryteria przesądzają o nadaniu tego charakteru zabudowie, należy przyjąć, że spełnienie przez inwestora wymienionych w planie szczegółowych warunków zabudowy (w zakresie parametrów budynku, kształtu dachu, itd.) jest równoznaczne z nadaniem projektowanemu budynkowi pożądanego "charakteru". Organ odwoławczy stwierdził też, że wprawdzie położone w sąsiedztwie budynki mają niższy wskaźnik intensywności zabudowy, jednak nie może to być przesłanką uzasadniającą niewydanie pozwolenia na budowę, skoro plan miejscowy milczy w kwestii wymaganego wskaźnika intensywności zabudowy. Biorąc dodatkowo pod uwagę, że inwestor złożył oświadczenie o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, stwierdzono zgodność zamierzenia inwestycyjnego z przepisami technicznymi, a także kompletność przedłożonego projektu oraz wykonanie go przez osoby uprawnione, organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję pierwszej instancji.