Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 kwietnia 2019 r., sygn. III SA/Gl 100/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury Sędzia WSA Adam Nita (spr.) Protokolant Specjalista Beata Kujawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2019 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1266/18, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w całości zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 14 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 1050/17 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Z kolei, we wspomnianym nieprawomocnym orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach została oddalona skarga A Sp. z o.o. (obecnie A¹ Sp. z o.o), zwanej dalej Podatnikiem, Spółką lub Skarżącym na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (zwanej dalej Organem odwoławczym lub Organem II Instancji) z [...] r., nr [...]w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do listopada 2008 r.

Wspomniany judykat zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy. Naczelnik Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. (w dalszej części uzasadnienia określanego mianem Organu I instancji) w decyzji z [...] r. stwierdził, ze faktury VAT, na których jako sprzedawcy figurują firmy B i C nie stanowią dla Spółki podstawy do odliczenia podatku naliczonego w nich wykazanego za miesiące od stycznia do listopada 2008 r. Stało się tak, ponieważ w przekonaniu Organu I instancji wspomniane dokumenty nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistych czynnościach gospodarczych dokonanych przez Stronę. B była bowiem podmiotem nieistniejącym, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - zwana dalej u.p.t.u.). Natomiast drugi ze wskazanych podmiotów - C nie dokonywał transakcji sprzedaży złomu, ponieważ wcześniej nie zakupywał tego surowca. W związku z tym, w przekonaniu Naczelnika Urzędu Skarbowego, C był wykorzystywany do legalizowania złomu niewiadomego pochodzenia. To zaś wyczerpuje stan faktyczny opisany w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) u.p.t.u.