Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1779/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi B. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od października do grudnia 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. R. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. określił B. R. (dalej jako "Strona" lub "Skarżąca"), zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za październik 2006 r. w kwocie 138.457 zł, za listopad w kwocie 9.747 zł, oraz za grudzień w wysokości 43.638 zł. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji, w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w okresie od dnia 6 kwietnia do 1 czerwca 2011 r., w Przedsiębiorstwie Produkcyjno - Handlowo - Usługowym R. B. R. w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r., a także w oparciu o informacje otrzymane od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. ustalił, że Strona w okresie od października do grudnia 2006 r. odliczyła w deklaracjach VAT - 7 podatek naliczony z tytułu nabycia od firmy C. sp. z o.o. oleju napędowego za kwotę łącznie netto 763.166,68 zł, VAT 167.896,66 zł. Organ stwierdził, że Skarżąca od 1995 r. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów, sprzedaży hurtowej paliw stałych, ciekłych, gazowych oraz produktów pochodnych pod nazwą PPHU R. z siedzibą w C.. Z dniem 19 sierpnia 2008 r. Skarżąca zlikwidowała działalność gospodarczą. Wspólnikami w firmie C. sp. z o.o. byli Z. P. oraz L. P.. W dniu 1 czerwca 2006 r. zbyli łącznie 100% udziałów na rzecz R. O., jako jej jedynego wspólnika, który objął funkcję prezesa. Prezes i jednocześnie jedyny wspólnik nie uczestniczył w zarządzaniu i prowadzeniu spraw spółki. Firma C. Sp. z o.o. nie posiadała żadnych własnych środków transportowych, nie nabywała usług przewozowych, jak również nie posiadała zdolności magazynowej do przechowywania paliwa. Jedyną osobą zatrudnioną w spółce była sekretarka K. W.. W wyniku poczynionych ustaleń organ kontroli skarbowej stwierdził, że faktury sprzedaży wskazujące jako sprzedawcę firmę C. sp. z o.o. w okresie październik - grudzień 2006 r. nie dokumentują wskazanych w nich transakcji i nie odzwierciedlają rzeczywistego obrotu jaki miał być dokonany przez ten podmiot. Ponadto firma C. sp. z o.o. nie tylko nie dysponowała towarem wykazanym na przedmiotowych fakturach, ale też nie miała możliwości i nie wykonywała żadnych czynności związanych z obrotem wskazanym na wystawionych fakturach. Ujawnione przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. informacje potwierdzają, iż był to proceder obrotu papierowego w celu ukrycia prawdziwego źródła pochodzenia paliwa. Ustalenia dokonane przez organ kontroli skarbowej były podstawą do wydania decyzji z dnia [...] listopada 2009 r., którą organ określił C. sp. z o.o. prawidłowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres sierpień-grudzień 2006 r. Ponadto organ ustalił, że Skarżąca w okresie październik - grudzień 2006 r. dokonała nabyć oleju napędowego od firmy C. sp. z o.o. na podstawie 17 faktur VAT. Do faktur nabycia paliwa napędowego załączane były dokumenty "Wydania zewnętrznego" towaru z numerami i datami tożsamymi na wystawionych fakturach VAT. Dokumenty te opatrzone zostały pieczęcią firmową podmiotu C. sp. z o.o. Na dowodach wydania towaru nie zostały wskazane dane osoby, która odebrała towar, brak też było podpisu osoby odbierającej paliwo. W dalszej części organ stwierdził, że na przedłożonej przez Stronę dokumentacji brak było informacji o środkach transportu, którymi paliwo zostało przewiezione. Kwoty należności wynikających z przedmiotowych faktur zakupu Strona uiszczała gotówką na potwierdzenie czego przedstawiła część dowodów wpłaty należności KP. W okresie objętym kontrolą Strona działała przez pełnomocnika K. R. w zakresie prowadzenia działalności, tj. m.in. pozyskiwania kontrahentów, prowadzenia transakcji kupna i sprzedaży oleju napędowego. W ww. okresie w firmie PPHU R. zatrudniony był R. K. na stanowisku pracownika biurowego. W toku prowadzonego postępowania podatkowego organ pierwszej instancji przesłuchał w charakterze świadka K. R. i R. K.. Z zeznań K. R. wynikało, iż rozpoczynając współpracę z firmą C. sp. z o.o. mężczyzna o imieniu Zdzisław przedłożył dokumenty założycielskie firmy, z których sporządzono kopie w siedzibie firmy PPHU R.. Po ustaleniu warunków współpracy K. R. telefonicznie zamawiał towar oraz uzgadniał warunki dostaw paliwa z tym samym mężczyzną, którego nazwiska oraz numeru telefonu nie pamiętał. Zamówione paliwo dostarczane było do magazynu Strony w miejscowości C. samochodami firmy C. sp. z o.o. marki VOLVO w zbiornikach o pojemności 80.000. Świadek zeznał, iż kierowca cysterny, który przywoził olej napędowy, dostarczał również komplet dokumentów, tj. faktury, listy przewozowe, dokumenty wydania towaru i od razu wystawione dokumenty KP. Czasem otrzymywał wraz z ww. dokumentami atesty paliwa. W momencie dostawy paliwa K. R. przekazywał kierowcy płatność gotówką wynikającą z faktur. Oświadczył ponadto, że zawsze pobierana była próbka paliwa do badania. Próbka ta była przekazywana do laboratorium ORLENU w celu sprawdzenia jakości kupowanego paliwa. Natomiast z zeznań złożonych przez R. K. w trakcie prowadzonego przesłuchania wynikało, iż był on odpowiedzialny za wszelkie czynności biurowe w firmie PPHU R., tj. m.in. za wystawianie faktur VAT, przyjmowanie płatności. Ponadto zeznał nie składał zamówień, nie uczestniczył w transakcjach oraz nie poznał żadnego z przedstawicieli firmy C. sp. z o.o. Wskazał, iż zwrócił się do właściwego urzędu skarbowego ww. firmy, celem potwierdzenia prawdziwości przedłożonych dokumentów założycielskich. W odpowiedzi otrzymał informację, że firma ta jest czynnym podatnikiem podatku VAT, składa deklaracje VAT-7. W związku z powyższym uznano w firmie PPHU R., że podmiot C. sp. z o.o. jest wiarygodnym partnerem. Organ pierwszej instancji w decyzji z [...] grudnia 2011 r. stwierdził, że faktury dokumentujące sprzedaż oleju napędowego wystawione przez C. sp. z o.o. dla firmy PPHU R. nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zdaniem organu Skarżąca zawyżyła podatek naliczony w październiku o kwotę 96.424,54 zł, w listopadzie o kwotę 35.897, 75 zł, a w grudniu o kwotę 35.574,37 zł. Ponadto organ stwierdził, iż księgi podatkowe za wskazane miesiące są prowadzone nierzetelnie i nie mogą stanowić dowodu tego co wynika z zawartych w nich zapisów. O nierzetelności rejestru zakupów świadczy zaewidencjonowanie transakcji zakupu oleju napędowego od C. sp. z o.o. udokumentowanych 17 fakturami VAT, które nie zostały faktycznie dokonane przez te podmioty.