Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. VII SA/Wa 1619/18

Nadzór budowlany

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Mirosława Kowalska, sędzia WSA Jadwiga Smołucha, Protokolant spec. Agnieszka Wrzodak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] kwietnia 2018r. [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 k.p.a., po rozpoznaniu wniosku R. i M. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy decyzję z [...] marca 2018 r., [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji z [...] września 2008 r. [...], którą [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] kwietnia 2008 r., nr [...] nakazującą rozbiórkę fundamentów i ścian przyziemia budynku mieszkalnego 10 m x 14 m z częścią garażową 6 m x 5 m w granicy działki nr ew. [...] w S..

Organ przestawił zasady postępowania nieważnościowego i wskazał, że decyzję z [...] września 2008 r. - objętą wnioskiem o stwierdzenie nieważności - wydano w trybie art. 48 ust. Prawo budowlane. PINB w [...] podczas oględzin 13 września 2007 ustalił bowiem, że na ww. działce realizowany jest opisany wyżej budynek z częścią garażową. Wykonano ściany przyziemia bez stropu. Według oświadczenia właściciela sąsiedniej nieruchomości M. K. roboty wykonano w 2006r. Data budowy została wskazana w obecności inwestora, dlatego organ przyjął 2006r. jako wykonanie robót. Inwestor nie przedłożył decyzji o pozwoleniu na budowę.