Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. II SA/Po 844/18

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi Z. G. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] 2018 r. nr [...], w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Z. G., reprezentowany przez r.pr. Ł. O., pismem z 17 sierpnia 2018 r. wniósł skargę na uchwałę Rady Miasta w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów w obrębie miejscowości S. i B., z dnia [...] 2018 r. nr [...].

Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. 2018r. poz. 1945 ze zm.) przez przekroczenie granic władztwa planistycznego. Według strony przepisy dotyczące planowania przestrzennego zostały wykorzystane do rozstrzygnięcia konkretnej, jednostkowej kwestii, którą jest planowana na działkach nr [...], [...], [...], obręb B., gmina C., inwestycja w postaci budowy obiektów inwentarskich do realizacji chowu indyków. Obszar objęty planem miejscowym w zdecydowanej większości zajmują tereny wchodzące w skład Gospodarstwa Rolnego Z. G., a z komentarza Burmistrz Gminy C. do uwag zgłaszanych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów w obrębie miejscowości S. i B. wynika, iż celem ustanowienia zakazu realizacji inwestycji mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko było uniemożliwienia realizacji planowanej przez niego inwestycji, na którą uzyskał decyzję środowiskową. W rzeczywistości ten plan miejscowy jest skierowany wprost do nieruchomości wchodzących w skład Gospodarstwa Rolnego Z. G.. Przekroczenie władztwa planistycznego Gminy C. polega więc na wykorzystaniu aktu prawa miejscowego do rozstrzygania konkretnych i jednostkowych kwestii. Organy Gminy C. posłużyły się planem miejscowym niczym decyzją administracyjną. W ten sposób nie tylko naruszyły normy ustrojowe, ale również w zasadniczy sposób ograniczyły możliwości obrony swoich praw przez Z. G..