Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 października 2017 r., sygn. II SA/Ol 717/17

Inspekcja sanitarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B.C. na decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. zasądza od Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych przez organ wraz ze skargą Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że na skutek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej pn. przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy - zespołu cieśni w obrębie nadgarstka u B.C. (dalej zwanej: stroną, skarżącą), Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny (dalej: Powiatowy Inspektor) wszczął postępowanie administracyjne w tej sprawie. W toku postępowania sporządzono kartę oceny narażenia zawodowego w związku z podejrzeniem choroby zawodowej oraz wydano orzeczenie lekarskie uprawnionej jednostki orzeczniczej - Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w O. Poradnia Chorób Zawodowych (dalej: WOMP) z dnia [...] o braku podstaw do rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy pod postacią zespołu cieśni w obrębie nadgarstka, wymienionej w poz. 20.1 wykazu chorób zawodowych zawartego w rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych (tj. Dz.U. z 2013r., poz. 1367); dalej jako: rozporządzenie z 30 czerwca 2009r.

Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny, powołując się na art. 12 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu rolniczym rolników (tj. Dz. U. z 2008r., Nr 50, poz. 291, ze zm.) oraz art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tj. Dz. U. z 2015r. poz. 1412, ze zm), nie stwierdził u skarżącej opisanej wyżej choroby zawodowej. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał na orzeczenie lekarskie z [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej sporządzone przez WOMP oraz ocenę narażenia zawodowego dotyczącą pracy strony w charakterze rolnika w Gospodarstwie Rolnym B. i W.C. [...]. Podał, że zebrany materiał dowodowy jest wystarczający do wydania decyzji o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. Wyjaśniono, że skarżąca podjęła aktywność zawodową od 1982r. i kontynuuje ją nadal jako rolnik. Praca związana była z uprawą buraka pastewnego i cukrowego, ziemniaków, zbóż, pracą przy sprasowanej słomie, pracą przy sianie, obsłudze hodowanych zwierząt: bydła mlecznego, dojenie krów: 1982-1986 dojenie ręczne, później przy użyciu dojarki; karmienie świń, pielęgnacja i pojenie cieląt; obsługa hodowanego drobiu: kur, kaczek, gęsi, indyków. Wskazano, że strona pracując jako rolnik wykonywała zróżnicowane czynności rozłożone w czasie obciążające różne grupy mięśniowe. Czynności te miały charakter dynamiczny i zróżnicowany.