Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. III SA/Lu 339/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Protokolant Asystent sędziego Jerzy Parchomiuk, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 r. sprawy ze skargi R.S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2008r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. ( Nr [...]), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2008 r. o braku podstaw do stwierdzenia u R. S. choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego (zespołu cieśni w obrębie nadgarstka) wywołanej sposobem wykonywania pracy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że podniesione w odwołaniu strony zarzuty, że decyzja organu I instancji jest bardzo krzywdząca bowiem nie uwzględnia faktu, iż rozpoznana choroba spowodowana została wykonywaniem zawodu kierowcy - mechanika pracy przez okres [...] lat, nie mogły być uznane za słuszne w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach ( Dz. U. Nr 132, poz. 1115 ). Aby rozpoznać i stwierdzić chorobę zawodową u pracownika muszą być - w myśl § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia - spełnione łącznie dwie przesłanki, a mianowicie rozpoznana choroba musi być wymieniona w wykazie chorób zawodowych, przyczyną zaś tej choroby są czynniki szkodliwe dla zdrowia występujące w środowisku pracy. Do orzekania o rozpoznaniu choroby zawodowej lub o braku podstaw do jej rozpoznania upoważniony jest - stosownie do treści § 5 ust. 1 w/w rozporządzenia - lekarz spełniający określone wymagania kwalifikacyjne, zatrudniony w jednej z jednostek orzeczniczych, o których mowa w ust. 2 i 3, to jest w jednostce orzeczniczej pierwszego stopnia (na terenie województwa [...] jest nią Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy) lub w jednostce orzeczniczej drugiego stopnia (jednostkami takimi są przychodnie, oddziały i kliniki chorób zawodowych jednostek badawczo - rozwojowych w dziedzinie medycyny pracy, a więc Instytut Medycyny Pracy w Ł. lub w S.).